naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

lichtlek

door stormvonk

Het lekt licht door het dak
het schampt mij en het roert zich
ergens ademt iets onder een vloerplank
en daarbuiten vloeit als vanouds de mensenzee

Dit huis is niet ons, leeg
zal het zijn, nu


Niets rest dan deze laatste foto
ik klamp mij eraan vast en spring
in het diepe, zo zal het wezen, nu

dat wij samen zinken

feedback van andere lezers

• mistral
  brrr doet me aan haunted houses denken.....
  stormvonk: brrr
• ivo
  luguber mooi
• miepe
  oei!
  blijf bij jou uit de buurt hoor...
• Liesje
  aangrijpend... mijn eigen huis en thuis verliezend, herken ik jouw gedicht
• Mistaker
  Heavy...
  
  G
  stormvonk: sad
• SabineLuypaert
  vertederend gelezen (smile)
• alie_jankind
  Het huis is in meerdere lagen te lezen, van het (innerlijk) thuis ... tot aan het verhuizen ... of een surrealistisch plaatje ... Zeg het maar.
  Graag gelezen.
  
  groeten
• sinneskyn
  het vers voelt unheimisch,
  
  afscheid van het huis
  vastklampen aan het laatste beeld
  maar de ondergang is al daar,
  
  graag gelezen,
  
  warme groet, Hil
  stormvonk: dank je Hil
• Francis
  mooi
• lucky
  heb wat moeite met het begin van de 1e regel
  daarna heb ik het graag gelezen
  
  
  groetjes