< terug
het Poolse altaar
het sneeuwt in Warschau
en in huizen zonder ramen
valt flauw schemerlicht tezamen
met nauwelijks tranen
en bedekte namen
alles bladert
in de leeggevallen stad
waar grijs verleden
ooit toekomst had
terwijl pianoklanken
vijandelijke linies breken
lijkt met elke aanslag
de juiste tijd te zijn verstreken
waar de nacht in haat onderduikt
het daglicht verscheurd ontluikt
ligt in Warschau het witte kleed
over onrijpe vruchten van wie weet
feedback van andere lezers- feniks
Da's mooi.
Beetje triest klinkend, maar met een heel sereen ritme. ingelien: excuses !
alsnog dank,
lieve groet - ivo
ik volg feniks helemaal ... ingelien: hartelijk dank --- alsnog,
lieve groet - lief
lijkt ge?nspireerd op die eindscene van de Pianist?
mooi!
ingelien: klopt helemaal.
sorry dat de reactie wat verlaat is,
dank en lieve groet, - anne
Het doet me meer aan de film "The Piano" denken, gebaseerd op waargebeurde feiten en het speelt zich daar ook af. Knap van sfeer. ingelien: fijn en ja, het klopt.
dank en lieve groet - Liesje
Een parel van een gedicht! ingelien: ook al is het laat,
ik ben erg blij met je mooie warme feedback,
lieve groet - lucky
doet mij net als anne denken aan die film niet The Piano maar de The Pianist ingelien: klopt helemaal, Lucky.
lieve groet,
|