naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

zwarte vijver van verdriet

door bellehelene

diepe zwarte tranen glijden in mijn hoofd,
waar niemand ze ziet.

het bekogeld verdriet maakt zwarte bodemloze putten om me heen,
waarop sta ik?
niets, ik val, ik val weg van de zwarte vijvers.

ik kom neer, jij staat daar.
je voeten ruiken naar jongen.
lachend met mijn afhankelijkheid,
afhankelijkheid aan jou.

Ik wil weer vallen, ik wil weer zwemmen
in die zwarte vijvers van eenzaamheid.
Waar jij me niet kan opvangen,
mijn redder niet kan zijn.

waar ik alleen ben,
alleen val,
alleen neerkom.

feedback van andere lezers

• waterklok1
  het is werkelijk heerlijk goed!!!!!!!!!!!!!
  i love it
  bellehelene: dankje
  ik heb je raad opgevolgd
  met she's a maniac