naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

verleden vroeger

door kristalvlinder

het sluiert
duister donker
waar Grijs-wit zwijgt

vroeger klinkt
in een stem
dof en kil

ik zie je nog
je blikken
ik stierf

alsof een kind
zo verloren
kon zijn

nooit zag ik het
kind terug,
mijn ik

ik zweeg jou weg
een kille dood
maar gaan

nee dat zou je nooit
je nam het kind
ik weende

eenzaam ergens
daar waar niemand
zou kunnen zien hoe jij

zwijgzaam bij me weg liep
naar een tijd waarin je
mijn kind ontheemd

verloren
in het duister
achter wegen liet








MDİ

feedback van andere lezers

• Liesje
  aangrijpend en sterk gedicht!
  kristalvlinder: dankjewel liesje,
• ivo
  een stevig brok aan emotie
  kristalvlinder: dankjewel ivo
• lucky
  het leest een beetje hakkelend en dwingend
  kristalvlinder: misschien is dat juist wel de bedoeling, misschien ook niet....dat is aan de lezen, en het gevoel van de lezer bij dit gedicht...liefs