|
< terug
Ik kommer niet
hoe troost leeft verdund
in praatjes en bakjes
in klopjes en datjes
allemaal even, zo even
maar anti-even word ik niet
tot driemaal toe
anti-even word ik niet
anti-leven word ik niet
dus zoek ik bewust verkeerd
in paren dubbel geplooid
in trio's kwadraat
sextetten gedeeld
allemaal even, zo even
ik raak ten hoogste de schim
van de troost gestreeld
en wat dan nog
ik geniet
al kom ik er niet
feedback van andere lezers- Liesje
bijzonder gedicht - graag gelezen
witkraft: Dank je liesje. Ik ben altijd blij met het woord 'bijzonder'. - ivo
kwamkwammer .. mooi ..
witkraft: thx ivo! - louisaatje
deze kunst troost me niet echt, vertrekt te weinig vanuit de buik (zie vooral strofe 4)
witkraft: Het gaat dan ook om de onmacht echte troost te vinden en het (zogezegde) opgeven van de zoektocht ernaar. De vierde strofe is een woordenspelletje waarin erotiek en poezie gemengd zijn omdat ze allebei onmachtige troosters zijn. Gevoelens rechtstreeks omzetten in explicite woorden en beelden behoort tot de romantiek van de 19de eeuw. Dat vind ik mooi en zo schrijf ik ook soms, maar ik vind onrechtstreekse, impliciete, suggestieve poezie even waardevol. Ik hou bovendien van schrijvers die gevoelloos, zakelijk en afstandelijk lijken en waar je dus een beetje moet zoeken onder het bolster. Kortom, dit is wel vanuit de buik hoor, maar ik doe alsof dat niet zo is, alsof het mij allemaal niet kan schelen. - innerchild
En kijk ... ik vind dit dan weer schitterend !
Knappe titel ook.
En hoezo niet vanuit de buik geschreven ? Juist wel ... maar 't hoeft daarom nog niet over te lopen van 'Ach-jes' en 'Ooo-tjes' !
witkraft: Dank je innerchild! Het mag al eens overlopen van achjes en oohtjes, maar eerlijk gezegd neig ik steeds meer naar de afwezigheid ervan. - lucky
ik kan hier niet echt een vinger opleggen
witkraft: De grens tussen vrijgeven en verbergen is soms moeilijk voor een dichter. Deze is wellicht te hermetisch. Bedankt voor de fb!
|
