|
< terug
lente verdicht
zie deze boom zo groen
als hij ooit was
geloken
geaard in zijn
ik omarm hem in liefde
zijn vele takken
boven mij
als een teer leven
ik huis in hem
zijn stam voelt alsof
hij mij draagt
waar ik stil luister
hoor maar de aders
vaten van leven
voel het
bewoonde zijn
om mij heen met hem
als de aarde
draaiend
om haar assen
draag takken
met uitgestrekte armen
samen als één
lente wees in mij
met mij
als een thuis
De hemel hier van leven
waar ik stil huil
zachtjes
om zijn wezen
dat mij beschouwt als
een onderdeel
van de cirkel
ik fluister
enkel tot hem
dat ik ben
als een net ontloken lente
MD©
feedback van andere lezers- Liesje
heel mooi
kristalvlinder: dankjewel liesje, een impressie van een heerlijke lente dag zoals vandaag... - Klaver4
heel mooie !
had graag ook iets over geuren gelezen...: deze middag op een terras, in de buurt zat een zich van die boom ontketende zweetbeer....;o)
gr
klaver4
kristalvlinder: nope nie voor mij..... - lucky
voor mij is het te 'langdradig' en krijg een beetje het gevoel van hetzelfde daardoor net alsof je herkauwt zeg maar althans zo komt het bij mijn over
kristalvlinder: soms is herkauwen ook wel eens goed ;) - alie_jankind
Vlindertje, wat een heerlijk lentegedicht
Zon toegewenst!
kristalvlinder: dankjewel alie, ik genoot ook enorm van het schrijven en het gevoel waaruit dit gedicht ontstond, liefs
|
