naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Maandag, 19 mei 2008

door Kalendergedicht

VOORBIJ


Ze wandelden me voorbij
elke ochtend op hetzelfde moment
een knikje heel bedeesd allebei
een frêle dametje en een grote vent

Hand in hand in gedachten
stille getuigen van de rust
ze keken en ze lachten
het was een lieve lust

Hij wandelde me voorbij
toen op een ander moment
we knikten "morgen" allebei
hij was niet meer die grote vent

Haar heb ik nooit meer gezien
op geen enkel moment
hem nog maar een keer of tien
laatst nog ... een veel kleinere vent





Geschreven door: togu_hang

feedback van andere lezers

• chris
  het kan vekeren raar misschien was het broer en zus
  chris
  Kalendergedicht: ;-)
• jamal
  wauw...ik werd er stil van. Te meer omdat mijn buurman een jaar geleden zijn vrouw heeft verloren, door kanker. Sinds toen wordt hij ook kleiner en kleiner met de dag. Ik zou hem je tekst zo willen voorlezen... zeer mooi gedicht!
  
  zeer graag gelezen!
  
  Jamal
  Kalendergedicht: Ja, 'k vind hem ook bijzonder mooi !
  Inner
• Liesje
  bijzonder... hoe mensen kunnen veranderen door het heden en de toekomst...
  Kalendergedicht: Ja, inderdaad ...
• lief
  ontroerend en triest!
  Kalendergedicht: Inderdaad !
• aquaangel
  mooi he
  Kalendergedicht: ja !