naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

fases

door stormvonk

I

In deze fase ; opgewonden weze haar naam
Denken we wat,
Maar toch zijn wij
Ongeschikt voor dat

Zeg maar; aanraking (denk kus)
Ergens wacht iets

We zijn uit het gesprek geslenterd
En staan nu hier
-niets is gebeurd, gaat er iets, ja iets?-

Je lacht de spanning weg,

Warmte kom,
kom


II


Ergens merkt iemand dat de blaadjes van haar filofax
Voorgedrukt zijn in oud schrift-

Garamond misschien

Een frase wordt erop geschreven

Een suggestie of een woord als

"toeval"

de manier dat één woord meer
kan betekenen,

het gevoel alsof je je draait
als je denkt dat iemand zwaait
maar niemand is hier of daar
en je vecht en voelt

zo zal het immer zijn

feedback van andere lezers

• feniks
  Knap opgebouwde spanning
  
  Laatste regel zou ik het rijm weglaten, het gaat net iets té vlot waardoor het lijkt alsof iemand een ballon leegprikt en alle spanning wegloopt.
  stormvonk: heb je raad gevolgd
• Magdalena
  Ik sluit me aan bij Franceso: ik ben ook zo gegrepen door dat "slenteren uit een gesprek". En, die laatste zin, die mag voor mij wél. Het voelt aan als een overgave aan het lot/het onvermijdelijke.
  Sterk!
  Magdalena
  stormvonk: wat somber maar hey, dat is wat ik doe :)
• mars132
  mooi! ik vind de laatste zin persoonlijk wat overbodig, vind het mooier zonder, dan blijft de suggestie wel in de lucht hangen maar wordt het niet zo expliciet.
  stormvonk: ik ga hem toch laten staan
• Francesco
  Groots,alleen al voor het slenteren uit een gesprek. Ook het draaien en zwaaien in de tweede strofe. Wat een beelden.
  Een krachtige gedachtenontwikkeling die eindigt in het laatste vers en de verlatenheid(?) onderstreept die ik hier lees. Het komt de dichter toe om dit in het laatste vers te concluderen. Tot een open einde komt hij niet. Hij legt zich neer.
  Hartelijk, Frank De Vos
  stormvonk: Dank je vos, ik heb wat mijn eigen stijl gevonden (denk ik nu toch) ben weg aan het gaan van het rijmen, ik vind uiteindelijk zelf de beelden het belangrijkst, niet de rijmen, het ritme moet er wel inzitten. Ik lees veel en graag Billie Collins, hij vermengt zo briljant poezie en proza. Kijk maar eens naar http://nl.youtube.com/watch?v=wrEPJh14mcU of deze http://nl.youtube.com/watch?v=yaBeaQHdrGo&feature=related
  
  nobelprijs echt waar
• Liesje
  een knap en graag gelezen gedicht!
  stormvonk: dank je
• Mistaker
  Prachtig!
  
  G
  stormvonk: dank je
  groet
• lucky
  ik weet het niet, is laten bezinken en dan misschien nog is lezen
  stormvonk: gn probleem