|
< terug
Gewijzigd ... (Pubertisme 15)
weerstand verhardt zich
tegen onmogelijkheden
aandacht trekt je krom
doet je krimpen
je wil weg
uit die zoemende
massa die zichzelf
mensheid noemt
betweterigheid
verkrampt het hart
verdort door onbegrip
goed noch kwaad
laat me
laat me toch
je schreeuwt
enkel
rust
http://pubertisme.blogspot.com
feedback van andere lezers- Liesje
een gedicht waar ik stil van word.... heel herkenbaar... alsof je jezelf soms een zwarte raaf voelt in een witte massa...
innerchild: ... of een grijze massa ! ;-) - jamal
een puber die het juk draagt van de leerplicht, waar wijzende
vingers je mondigheid snoeien... of ouders, die het zelf ook
niet altijd goed weten maar goed bedoelen, maar vergeefs
anders overkomen... ach, kan zo nog zinnen doorgaan, het
blijft toch ongewijzigd, menselijke verwaandheid...
zo, het is eruit, gedeeltelijk......haha
groetjes en een goede nacht!
jamal
innerchild: Puberteit en autisme = pubertisme !
Het leven is dan niet altijd even makkelijk ...
het blijft zoeken en tasten, telkens weer opnieuw.
Groetje,
Innerchild - sproet
autistische puber = moeilijke opdracht voor alle partijen!
zeer scherp neergezet.
liefs, sproet :-)
innerchild: Zo is het inderdaad, sproetje ... goed luisteren is dan de boodschap. Niet alleen met je oren maar vooral met je hart !
Liefs,
Inner - Mistaker
Ik ben te moe om zinnig te reageren maar geef 'uitstekend'.
Groet,
Greta
innerchild: Haha ... grappig !
'k Zou al willen zeggen: van mij mag je meer moe zijn ... maar nee, toch maar niet.
;-) / Inner - anne
Ja, zo kan je je inderdaad voelen als puber, was zelf heel rebels en voor geen enkele reden vatbaar en ik hoop dat als onze kinderen gaan puberen ik begrijpen kan hoe zwaar dat kan zijn. De tweede en derde strofe geven het beste het gevoel weer.
innerchild: En nu weten we ook waar die grijze haren vandaan komen, hé ?
|
