naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Morgen misschien ...

door innerchild

hoe zal ik morgen heten
als jij er niet meer bent
wie zal mijn naam nog weten ?

de wolven zullen huilen
wanneer ik terugkruip in de nacht
bij wie kan ik nog schuilen ?

mijn lach zal ik verruilen
voor kilheid zonder naam
en ik zal schreeuwen
naar de maan …

feedback van andere lezers

• jacqueline
  Mooi , Groetjes Jacqueline
  innerchild: Dank je wel, Jacqueline !
• lief
  prachtig gedicht!
  
  alsof er een zwerver aanklopt...
  
  liefs
  innerchild: Da's een mooi complimentje, lief ...
  Dank je wel !
• sproet
  angst voor de vergetelheid... goed weergegeven, leuke uitwerking maar(mist wat kracht)
  
  liefs, sproet :-)
  innerchild: Kan kloppen, sproet ... het ontbreekt me dezer dagen ook een beetje aan kracht ...
• Evelyntjun
  Erg mooi!
  Liefs
  Evelyn xx.
  innerchild: Dank je, Evelyntjun !
• Liesje
  herkenbare gevoelens... en gelukkig zijn er op die momenten toch nog vrienden, ook al zijn ze vaak zeldzaam!
  innerchild: Mja, ik ben een beetje triest dezer dagen ... blijf hangen in mineur ... ondanks de zon de schijnt !
• jamal
  jouw gedicht doet me aan iemand denken die haar hele
  leven lang in zijn schaduw heeft geleefd en bij zijn
  heengaan een gevoel van leegte ervaart, want wie was zij weer...
  hoop dat jij dat niet bedoelde, noch voor jezelf of iemand anders
  
  bijzonder mooi!
  
  liefs
  Jamal
  innerchild: Nee, 't is zeker niet zo dat ik in de schaduw van iemand anders leef. Eerder een opeenstapeling van dingen ... alles bij- en op elkaar. Zoiets ...
  Ik moet dringend gaan ordenen !
• Lazey
  akelig herkenbaar...
  innerchild: O jee !
• Magdalena
  heel erg vrouwelijk vind ik. Het wekt bij mij het vermoeden van de mogelijkheid tot totale overgave én het besef van de gevaren daarvan. Veel liefs, Magdalena.
  innerchild: Wat een vermoeden, Magdalena ...
  het gaat om een heel warme vriendschap.
• klaver4
  mooi dit ! sluit mooi aan bij afscheid van evelyntjun!
  gr
  klaver4
  innerchild: Dank je, klavertje
• anne
  Hhooeeeeee, snijdend dat gehuil en geen beter beeld voor ontreddering en eenzaamheid. prachtig gedicht trouwens!
  innerchild: Dankje, anne ... dan ben ik gslaagd in mijn opdracht ! ;)
• aquaangel
  aqua slikt bij eerste strofe...
  
  mooi
  innerchild: inner geeft je een knuf ...
• yrsa
  Wauw... dat is eigenlijk alles wat ik kan zeggen. Echt, ik vond dit heel sterk. Het gevoel breng je heel goed over, zonder een overacting aan woorden.
  
  knap!
  innerchild: Dank je, dank je, dank je, yrsa !
• eisenik
  de laatste strofe vind ik wat minder "kilheid" = koelte
  woorden op -heid klinken altijd heel erg geforceerd...
  ook dat vaste stramien dat er in zit vind ik een beetje geforceerd
  
  innerchild: Ja, eisenik ... dat kan zeker kloppen.
  Het is anders dan anders geschreven ... ik bedoel: meestal hanteer ik een andere stijl. Maar 't was plezant om dit ook weer eens te proberen.
  Hey ... bedankt voor 't lezen, hé !
• lucky
  graag gelezen
  
  is het een idee om de laatste strofe zo neer te zetten:
  
  mijn lach zal ik verruilen
  voor kilheid zonder naam
  en ik zal schreeuwen
  naar de maan …
  
  zo komt het krachtiger over denk ik als 'naar de maan' zo neer zet
  dan voelt het bij het lezen alsof je het uitschreeuwt
  
  hoe het nu staat klinkt het bij het lezen wat sloom zonder kracht zeg maar
  innerchild: U vraagt, wij draaien ! :-)
  
  Is inderdaad veel sterker zo ... thanks, maatje !
• alie_jankind
  in zijn heftigheid, mooi beeldend.
  
  hartelijke groet
  innerchild: Dank je !