|
< terug
intermezzo van herfst en zomer
ontspannen op haar zij, bevallig,
de vingertoppen op het hoofd
uitdagend haar schemeroksel
licht spottend d'r blik, doch beloftenvol
zijn kleren werpt ze langzaam
langs haar schouder, een voor een
al middelbaar, oogt ze opwindend,
schaamrood nog op zijn oude gelaat
onder 't eindeloos zachte strelen
plagend beroert ze vergeten plekken
beademt verhitte oren
met woordjes die verwennen
geen moment meer te verliezen
want weldra moet hij gaan
naar zijn thuizige armzaligheid
en als haar tengere vingers
door topjes van bomen zweven
ontsnapt een rauwe kreet..
haar lichaam drooggewreven
gaat hij, nog wat onwennig,
háár passie dan ontketenen…
.
een sigaretje steekt ze op
achterover, uitgeput voldaan
maar na die ene herfstige nacht
zullen zomerse weer volgen
uit "Amor"
feedback van andere lezers- anne
Prachtig en, op liefde staat geen leeftijd, zo mooi beschreven!!
stater: een heel fijne reactie, anne..! dank je zeer - Mistaker
Lekker hoor!
Groet,
Greta
stater: zou ik denken, Greta.. ;-) dank voor je reactie.. - stormvonk
Teder toch deze
stater: goed gezien, Storm.. dank je wel..! - Liesje
zwoele avond precies :-)
stater: jammer dat hij spoedig weer naar huis moest.. ;-) dank voor je reactie, Liesje.. - lucky
wat een mooie zin :
plagend beroert ze vergeten plekken
(het 16+ in de titel mag je wat mij betreft schrappen)
stater: dank je wel, Léon.. ennuhhh.. doe ik.. :-) eigenlijk stond het erbij juist om de jongsten aan te trekken.. ;-)
|
