Volg ons op facebook
|
< terug
wij zijn niet meer
je gebroken tanden
die knarsen in mijn ziel
je diep gekloofde vingers
die mijn haren met bloed kammen
alsof het de mijne zijn
je staart naar de plek
waar ooit mijn gezicht was
je lacht en vergeet onmiddellijk
wat je gezien hebt
ik vergeef je nooit
wat je ons hebt aangedaan
ik stap van je weg, geen geluid meer
en plots, pijn
het bloed dat langs je navel stroomt
we komen eindelijk tot rust
feedback van andere lezers- lief
leest als een aanklacht tegen iets of iemand.....
ggl liefs
Emmeline: ja zo is het ook... maar niet zomaar iemand (zo heb ik het toch geschreven)... Ik zeg niet graag te veel dus als je wil weten wat ik bedoel mag je altijd mailen :) Xx - sproet
dit doet me stil worden, dit is diepe open wonde van de eerste tot de laatste zin. ik heb even naar jou lft gekeken, dit is wel jong om zo gekwetst te hoeven schrijven. ik stuur jou een warme knuffel!
liefs, sproet :-)
Emmeline: Wees gerust, dit is hélemaal niet autobiografisch... Ik ben - heb ik gemerkt - beter in gedichten met een negatieve connotatie... Ik heb al veel triests meegemaakt, maar nu voel ik me héél goed...
Dit is gewoon geschreven vanuit een bepaald beeld waarrond ik wou schrijven...
Maar toch bedankt voor de knuffel :)
Xx - otiske
Klinkt idd gekwetst, het lijkt alsof iemand je een diepe wonde naliet, maar ik vind het in ieder geval wel zeer goed neergezet, groetjes.
Emmeline: Bedankt X - jacqueline
Elkaar versceuren tot op het bod. Liefs
Emmeline: Bedankt voor de feedback! X - Klaver4
stevig dit; de omschrijving van de beschrevene komt over als van een ongevoelig, egocentrisch iemand, die mensen gebruikt en van weinig spijt heeft!
van zo'n een-zijn kan idd best de navelstreng doorgesneden worden !
Liefs
klaver4
Emmeline: Ik geef er een andere invulling aan (die ik hier niet zal meedelen omdat ik jullie die vrijheid gun :))... Laat me zeggen dat de invullingen die ik hier lees de meest logische zijn! Bedankt ervoor!
Xx - Liesje
sterk... en voor mezelf herkenbaar, hoewel het misschien niet op jou manier zal zijn bedoeld...
Emmeline: Niet helemaal, maar ik laat het graag open hoor!
Bedankt X - Kapiteinsebbos
heel mooi!
xxx
Emmeline: Bedankt! X - eric
Ik lees ergens dat het helemaal niet autobiografisch is... Ik vind het moeilijk dit te geloven (maar ik gelóóf je uiteraard!) - in een gedicht van dit kaliber zit ergens wel een stukje van de dichter zelf, zo ervaar ik het althans.
Dit is een knap stukje poëzie, wat je hier neerzet. Vooral dat ene woord in de voorlaatste strofe blijft nazinderen : "...wat je ONS hebt aangedaan..."
Ik neem graag m'n pet af!
Emmeline: Bedankt! Wat ik denk dat er dan 'eigen' aan is is het feit dat het in de neagtieve zin loopt. Ik begin met een zin die in me opkomt en dan heb ik twee keuzes, positief of negatief... Meestal kies ik negatief...
Ik vraag mij oprecht af of jij dit leest zoals ik het bedoeld heb, maar als het niet zo is vind ik het helemaal niet erg :)
Xx - Victoria
Emmeline, ben je nog steeds maar 16-18 jaar? :-)
gekloofde vingers die mijn haren met bloed kammen! dat is een keigoede zin, vind ik...
Emmeline: Welja, ik ben 18 :), dus eigenlijk wel!
bedankt!
XX - lucky
heftig emmeline
Emmeline: Bedankt! X - feniks
Klinkt een klein beetje gruwelijk, niet?
Maar als ik het goed begrijp is de eerste slag door hem toegebracht.
Wraak kan zoet zijn, ook al gebeurt het met bittere woorden
groeten
feniks
Emmeline: Bedankt voor je reactie!
Ik heb het in het begin niet willen zeggen, maar nu vermeld ik het toch graag. UIt de kleine dingen (de pijn voor de ik vorm, maar het bloed bij de navel van de je-persoon bv) is te achterhalen dat dit om zelfhaat gaat... En dus mag de laatste strofe letterlijk genomen worden! Ik leg niet graag mijn versie aan de mensen op, maar ik deel hem wel graag eens mee, om te zien wat jullie van mijn interpretatie vinden! (zend me gerust een mailtje) X
|
