< terug
voor jasmien
potloodlijnen
omkaderen de
vorm van haar
handen
tussen boomwortels
zoekt ze naar
beelden en
plukt de appel
in een zweem van
lichtblauw
ze laat een
regenboog
haar vormen
kleuren als een
droom binnenwaait
maar als de
witte vlakte
haar zou vangen in
oneindigheid
doven haar
ogen
tot inktzwart
feedback van andere lezers- geertje
MOOI !!!
zit er een stukje afscheid in dit gedicht ?
dat proef ik erin...ik kan me vergissen natuurlijk...
écht heel mooi (nagenieten inbegrepen voor mij...)
groetjes
eomaya: nee, het is geen afscheid. Dankje voor het compliment ! - Vansion
prachtig beeldend gedicht
eerste en laatste strofe zijn sterk
(er is maar één deeltje waar ik wat moeite mee heb ... omdat het zo vaag is en naar mijn gevoel formele poëtiek is die er even goed niet had kunnen zijn ...al ligt dat wellicht aan mijn gebrek aan associaties ...? Ik heb het over: in een zweem van lichtblauw)
de filoloog in mij heeft moeite met de overgang van een condtionele zou-zin naar een platte indicatief presens maar soms denk ik dat ik dat moet afleren
de als in de derde en in de vierde strofe zijn helemaal verschillend qua relatie met de hoofdzin. ik zou ze woordelijk onderscheiden. (is niet zo simpel ... 'wanneer' in de derde strofe zou je ritme kapot maken .../ in voegwoorden is onze taal arm ...)
enfin ... niet teveel van aantrekken - gewoon schrijven is de boodschap ... - voor zover dat gewoon is ... eomaya: zoals je zelf zegt : ik trek me daar niet veel van aan, daarom heet het ook dichterlijke vrijheid denk ik :) , ik trek me alleen iets aan van grammatica als ik verhalen schrijf. in gedichten laat ik het gewoon vloeien ... - commissarisV
ik lees het als een impressionistisch schilderij wow eomaya: wauw, dank je - sabine
beeldende pracht in topvorm
kundige beeldvorming. echte schoonheid
groet paul eomaya: je doet me blozen, dank je - Ine
tof om te lezen, echt mooi. eomaya: dank je! - RolandBergeys
heel knap, hoor! eomaya: Bedankt!
|