|
< terug
Tussen donker en volle maan
Zo zaten we bij elkaar
zo los van ons hoofd als
op hol geslagen paarden
En de tijd schroeide
in het wachten. De nacht
was uren gevallen en
slaap puilde met zakken uit
Dan plooiden zich onze handen
Ze lazen wegen gegrift langs
knobbels en beken
Ze vielen samen
feedback van andere lezers- alie_jankind
een bijzonder gedicht, maar graag gelezen.
groeten - bigietie
mooi en heel apart
big ietie Etienne - feniks
Knappe kronkels;
Vooral de eerste twee strofes wisten me te bekoren! - Liesje
beeldend vind ik dit schrijven heel mooi en romantisch! - jamal
bijzonder mooie beeldspraak Ann!
knap gedaan!
groeten
Jamal
Ann: dank je! - otiske
Het is speciaal en goed gevonden, leuk om te lezen, groetjes.
Ann: dank je - Klaver4
vinden veel mooie dingen hun ontstaan
mooi dit!
liefs
klaver4 - stater
buitengewoon meeslepende ware poëzie, Ann.. wat geniet ik hiervan.. met waarderende groet, Stater
Ann: Dank je! - aquaangel
helemaal prima - PatM
Knap werkje! Kippevelmoment... - eisenik
mooi zo
vlot uitgepuurd al vind ik naar het einde een vorm van zwakte optreden, toegeving aan het ritme en ... het verederkabbelen van denkbeelden uit het deel ervoor... ook zijn de beelden (die schitterend zijn) onderling niet verbindbaar en lijkt het dus een beetje alsof je over afzonderlijke metaforen hebt nagedacht en niet in één 'gedicht' (letterlijk) geheel hebt geschreven...
nuja das dan enkel als ik inzoom, als ik lees is het gewoon een geslaagd gedicht zonder meer maar zo'n werkjes bekijk ik dan ook graag met plezier extra crisis kwestie van de mens achter de creatie een uitdaging aan te bienden
graag gelezen
x
eisenik
Ann: :) dank je
D. Van Bastelaere vertelde er ooit over dat dit het begin was van een gedicht in wording. Dat er wel 'iets' in zat.
Het blijft proberen en zwoegen om daar te geraken waarvan je denkt: dit is echt goed. Zover ben ik nog lang niet, maar er is tijd... - lucky
mooi meeslepend prachtig
(eh misschien zonder hoofdlettertjes)
|
