Volg ons op facebook
|
< terug
LIJD en geef mijn leven zin (smeekt mijn ziel)
Hou vol dat stil verdriet!
Jij ziet mij
Anderen niet
In je hart vol rouw
zoek ik jou
Dood
is mijn lichaam
mijn naam
mijn faam
mijn roem en eer
illusies van weleer
Zoekend
is mijn ziel
naar wie ik vol verdriet
in leven achterliet
Jouw pijn is mijn baken
een donkerrood laken
scharlaken
vuurtoren
Ik word opnieuw geboren
als jij mij pijn geeft
jij, die leeft
als offer
en bewijs
dat mijn reis
door de Dood
jou geen soelaas bood
jou niet onverschillig laat
lachen en drinken
voor de teevee verzinken
Pijn heb ik nodig
in weerspiegeling van mijn verdriet
om wat ik achterliet
Soort zoekt soort
is niet zomaar woord
Weerspiegel mijn heimwee
in tranen en zeer
mijn fysieke lijf van weleer
was slechts middel
om jouw ziel te vinden
de mijne aan de jouwe te binden
Lijd voor mij in hete tranen
Hoor mijn ziel zijn weg banen
Jouw krijsende hart
vol smart
is mijn scharlaken
baken
Luister
naar de stilte
In ochtendlijke kilte
Vind(t) mijn ziel
jouw schrijnende baken
de scharlaken Weg Wijzer
van en naar een zusterziel
(deel van een nogal écht sprookje)
(ik kan hier niet alles schrijven)
(kennis die ik niet uitvond)
(Geschenk van iemand die autistisch genoemd wordt)
feedback van andere lezers- innerchild
Mijn eerste gedachte ? Pfff ... dramatisch ! Woorden waarvan ik liever wil weglopen ... MAAR ze zijn wel WAARHEID. Zo ervaar ik het hier ook. Het enige verschil is dat ik die zaken verbloem omdat ik niet graag mensen op hun tenen trap. Maar of al die hulpverleners al op onze tenen hebben getrapt ... daar sta ik eigenlijk te weinig bij stil. Dat HOORT dan maar zo, zegt zo'n klein stemmetje diep in mij.
Je hebt gelijk in wat je schrijft, Magdalena ... en toch ben ik bang dat mensen juist hierdoor hun rug gaan keren en het onbegrip nog groter gaat worden.
Je bent als een furie met het hart op de juiste plaats !
Inner
P.S. Vindt mijn ziel = vind mijn ziel (gebiedende wijs) ;-)
Magdalena: nee, het is écht 'vindt' met dt: die ziel van de mens die overleden is vindt de weg naar de troost dat zijn leven zinvol was doordat mensen zijn fysieke aanwezigheid missen. Na de dood worden we geconfronteerd met ons Geweten, onze God en schuld over al wat we verkeerd deden. De ziel vindt de weg terug door het verdriet van de overlevenden die hem missen en gevoelsmatig bewijzen dat hij levend zin gaf aan het bestaan van levenden.
(ga ik te ver door dat hier zo te schrijven denk je???) - lief
dit is de waakvlam, nu het vuur wat hoger draaien...
liefs
Magdalena: mmm ben ik aan het doen
maar voorlopig in privé schrijven
XXX - Kalendergedicht
Of je te ver gaat ? Ik ben nogal een softy ... maar daar bereik je ook niks mee. Je moet verdorie op tafel kloppen om gehoord te worden. Dus NEE ... doe gewoon je ding !!! Laat mensen maar eens twijfelen of nadenken (inclusief mezelf) ... da's alleen maar goed.
Magdalena: was het twijfel die de moeder was van de porceleinenkast? - PatM
...
Magdalena: ... :) - jamal
wanneer men zich helemaal blootgeeft aan een ander, als enig middel om tot mekaars ziel te treden, dan beleef je een dimensie die al het tastbare en zelfs vatbare overstijgt. niet in woorden of welk gebaar dan ook te omschrijven, dan louter de interactie tussen de twee in kwestie, één geworden in het zijn met naadloos aanvullen van de ander.... echter, wanneer breuken ontstaan, want ook in deze is onlosmakelijk verbonden niet absoluut, voel de een of de ander, of allebei, zich in naaktheid verlaten, onbegrepen, verward.... wat het dan bijzonder moeilijk maakt je leven terug zinvol 'aan te kleden'.... waarmee ik sluitend toch nog wil meegeven dat ook dit vreselijk kille gevoel ook niet absoluut kan voortbestaan.... althans, dat hoop ik voor jou Karine!!
liefs!
Jamal
Magdalena: je hebt het niet volledig begrepen Jamal.
De scheiding ligt in de REALITEIT.
Ik hou van hem met hart en ziel. Mijn hart antwoordt écht op zijn hart. Via het zogezegd woordloze.
Hij ZEI het mij: de emoties zijn universeel. Iedereen kan een kick krijgen van muziek, maat WELKE muziek is individueel. Ik wil mijn EIGEN leven. En ik wéét dat zijn specifieke eigen leven, zijn woning, als dit lukt, er anders zal uitzien dan de mijne.
Ik hou van hem, hij houdt van mij.
Ik vecht, met al mijn kunnen, tegen diegenen die hem ECHT als minderwaardig bezien omdat hij zogezegd 'autistisch' is. Ze beweren dat hij 'communicatiegestoord' is, omdat hij geen social talk beheerst.
Ik vecht Jamal. Mijn hart is ijskoud en hatend als ik hem zie als minderwaardig behandeld worden. Mijn capaciteit om domheid te vergeven verdwijnt als domheid hardnekkig Wijs wil imiteren door blabla.
Maar dan kijk ik in een andere dimensie dan waar ik hem zie en voel.
Als ik hem zie, dan zie ik zuiverheid en pure zachtaardige zachtmoedigheid, afgeschermd in de realiteit door angst voor herhaling van al wat ze hem aan deden.
je begrijpt het wel denk ik.
XXXX - eisenik
mja... niet meteen mijn ding... kan heel wat schrappen slikken deze tekst
Magdalena: :) - Liesje
hoe realistisch is dit neergepend... hoe krachtig is het niet om te kunnen vertalen wat zoveel mensen in hun hart ook soms voelen... ik lees en ik slik... en ik dank je vooral voor jouw eerlijkheid... het biedt mij erkenning!
Magdalena: weet je, ben ik blij dat mijn echte naam niet gekend is,
want Liesje, ik wéét dat: ik weet dat ik dingen verwoord dat zo veel mensen voelen, soms in de praktijk zo machteloos.
Ik ben aan mijn laatste 'werk' bezig: een 'sprookje' dat écht gebeurde. Maar ik wil er niet mijn eigen naam onder.
Ik ga het geven aan mensen die willen mee helpen ervoor zorgen dat het hoopgevend wordt en voor vertrouwen pleit, en mijn naam anoniem laten.
Ik zelf wil overgaan tot lezen in plaats van schrijven. Of, kleine steunende sprookjes schrijven voor kinderen.
XXXXX - Francis
Langzaam maar zeker gaat je over van prozagedichten naar gedichten, en dat vind ik fijn, maar who th e fuck ben ik om teoordelen iig in mijn ogen ga je voruit, niet iedereen begrijpt jouw mystieke gevoelens, kun je bout aan hebben en gelijk heb je maar neem een keus verhaal of proza mits je t puu for plesure doen, iedereen wil toch een beetje eer?
Liefs goed bedoeld Francis xxx
Magdalena: ik garandeer je: géén eer voor mij. Toch niet als schrijfster of dichtster. Just for fun. (age: 53)
Ik heb juist met mijn zoon gebabbeld: binnen een jaar wil hij aan 'mijn' kleinkindjes beginnen. DAN ga je mij pas zien glunderen!
XXX - dichtduvel
Heel ben je wel heel goed op dreef, grtz, j
Magdalena: yes indeed
gelukkig terug wat aan het vertragen :):):) - otiske
Amai das de moeite, ik vind het mooi neergezet, groetjes.
Magdalena: ik glunder! - Mistaker
Mijn stijl niet maar wel jouw eigen stijl en da's heel belangrijk, een eigen stijl ontwikkelen. Al die hoofdletters vind ik persoonlijk een beetje storend en ik vind het ook een overdaad aan rijm hebben, da's zeker in een prozagedicht nergens voor nodig vind ik (maar wie ben ik, ik doe ook maar wat hoor haha)
Het mysterie in het gedicht bevalt me.
VindT mijn ziel snap ik nog steeds niet, je schrijft toch ook niet: lijdT voor mij?
Groet,
Greta
Magdalena: Dank je Greta! Je hebt gelijk: al die hoofdletters: hoe stom!
Ik blijf nog steeds bij vindT:
in het eerste deel vraagt de ziel om alstublieft te lijden om het verdwijnen van het fysieke leven. Ze zoekt minstens een iemand die verdriet heeft.
En, ALS ze die vindt, is dat een baken waarnaar ze zich richt, die ze gaat beluisteren en bij wie ze gaat beseffen dat ze nodig is en geliefd werd en gemist wordt.
Maar... vind is eigenlijk OOK goed.
Oplossing: ik maak er vind(t) van.
THANKS! - lucky
krijg hier en daar het gevoel bij het lezenalsof je een preek aan het voorbereiden bent, nou heb ik toch mooi even mee gepikt want op zondag heb ik andere dingen te doen
Magdalena: grinnik
zelfs voor een preek kun je altijd kiezen of je je oren sluit of opent
:):):)
|
