naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

silentio

door eisenik

als je lult en jezelf hoort praten
dan mis je haar
je weet wel dat ze minder zegt
ook nu je er niet bent
om haar te onderbreken
maar de sensatie van haar stilte
bestaat nu enkel tussen je oren

het was geen rust
maar dat was boeiend
in dat elektrisch land van zwijgen
zag je een woord op elke golf
maar soms sloeg die zonder zinnen
zo over je heen

zoals toen je surfte en je plank
even naar de wind toe draaide
een sprongetje in je buik
de herinnering van pretparken

nog een rondje alstublieft
en snoer gerust mijn mond

feedback van andere lezers

• dichtduvel
  Door en voor golven leven/zwijgen/sterven wij, toch? Grtz, j
  eisenik: :)
• Magdalena
  uit de grond van mijn hart: proficiat met dit gedicht!
  uitstekend plus plus
  
  (als je denkt aan publiceren: een typfoutje in 'herinnering')
  eisenik: dankje
• Liesje
  doet me denken aan een vroegere relatie... heel ongelukkig was ik en omringde mezelf met stilte... soms, als alles even teveel werd, kerfde ook een woordenreeks door de lucht... sterk gedicht...
  eisenik: =)
• otiske
  Dit is een geweldig mooi werkje, ik heb ervan genoten, groetjes.
  eisenik: dankje
• aquaangel
  pretpark? I'm inn
  eisenik: =)
• Francis
  !e strofe bijzonder sterkj
  gr F
  eisenik: dankje
• lucky
  stevig windje ... :-)
  eisenik: =D