naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

tandpijn

door Liesje

de stress verzamelt zich
in het hoekje van mijn mond
kapot gebeten emoties
doorboren de lichamelijke grens

een zenuwtand leeft
tot tandarts redden kan
mijn doodse stilte
die knagend groeide

ik spuw straks mijn gal
of laat de tandendokter boren
optie twee lijkt eenvoudiger
en rijker te bekoren


PS: DIT IS MIJN LAATSTE GEDICHT OP DE SITE! HET GAAT JULLIE GOED!

feedback van andere lezers

• aquaangel
  4 aug. moet ik naar de tandart, boren.
  Brr vind ik nu al niets.. en het duurt nog ff
  
  sterkte er mee
  Liesje: Dank je... ben de uren aan het aftellen tot ik naar de tandarts toe kan... normaal ga ik deze ook liever uit de weg, maar op heden heb ik zin om die man te beknuffelen, als hij de extreme tandpijn kan wegnemen!
• thepuppy
  Mooi neergeschreven.
  Tot nog eens maar niet vaarwel
  
  
  Groetjes,
  
  
  thepuppy
• alie_jankind
  Mooi gedicht
  wie weet toch nog tot ziens?
  
  groeten