|
< terug
zomerbed
dagverse gezichten wuiven
zich tropische acties toe
die ze guitig leegdrinken.
het pure laait licht,
opent muren naar hoge lucht.
een snapshot van een silhouet
ontvouwt zich tot eendagsbloem
op het raamkozijn in boekbandje
slaapt een berg stil,
zijn withete kiezelstenen vrijen
tussen de deurspleten
op het popelend voorplat,
windgefluit waait weg
schuimkoppen kraken
glad afgerond.
feedback van andere lezers- aquaangel
soms kom je van die gedichten tegen
en dan weet je dat je bij het lezen van
de 1e strofe weet: dit is een mooi gedicht
bij het naderende einde van het vers
weet ik allang dat ik het had willen schrijven
maar aan jou alle eer: prachtig xx
vink: Hartlelijk dank!
ik kom je veel tegen op het internet, leuk! - lief
knap!
liefs
vink: dank je - sproet
duim omhoog, echt subliem gedicht!
liefs, sproet
vink: Dat doet altijd deugd, dank je - eisenik
nogal gezocht en gewrongen
klinkt wel lekker bol en ingewikkeld maar door al die gezochte klankecho's en de brede aangehaalde woordenschat blijft er weinig gevoel over imo
vink: dank - otiske
Goed neergezet en graag gelezen, groetjes.
vink: dank je - louisaatje
goed owv je verbale rijkdom, maar eigenlijk vind ik het het zoals eisenik te overladen en gezocht (kreukend gekreun..). Ik kan me bij sommige beelden ook erg weinig voorstellen: popelend voorplat?
vink: dank - Francis
Heel mooi
Gr Francis
vink: hartelijk dank - lucky
de 2e strofe en dan de vooral de laatste 2 zinnen mooi
echter de 3e strofe komt wat zwakker over komt onder andered door deze zin: windgefluit, wind waait weg (klinkt niet tot verbeelding is te gewoontjes zeg maar
ik zou die zo schrijven: windgefluit waait weg
ook die laatst zin in die strofe zou ik het stukje achter de komma weg laten laat de lezer maar begaan hier
vink: Hallo, je hebt gelijkk, het is veel beter zo.
Dank je wel! - feniks
Deze ontgaat me een beetje, maar ik vermoed dat je voor het lezen in een bepaalde stemming moet zijn. Dat je hoofd dan helemaal leeg moet zijn ...
groeten,
feniks
vink: dank
|
