|
< terug
Weer een vriend verdwenen
weer een vriend verdwenen
door de drukke mazen van de tijd gegleden
eerst mis je niets,
of toch slechts vaag
als na het verlies van een blindedarm
schijnbaar nutteloos
weer een vriend verdwenen
wie vult nu als met pleister
de gaten in mijn geheugen
wie diept bodemloos verhalen op
van wij samen tegen de wereld
en door de mist van de toekomst
wandelt de leegte langzaam
mijn richting uit
feedback van andere lezers- dichtduvel
Vanaf nu zal ons dit geregeld overkomen, het is triest, maar des levens, grtz, j
louisaatje: thnx, alles goed met jou, de feesten overleefd? - Aramis
die blindedarm maakt het wat oneerbiedig maar de metafoor is goed begrepen.
De laatste strofe heeft een hoog gevleugeld gehalte. Heel sterk.
louisaatje: wow, de stadsdichter himself richt zijn stethoscoop op de hartslag van mijn gedichtje, thnx! - feniks
vriendschap lost alles op
ook zichzelf
uiteindelijk
feniks
louisaatje: mooie diepzinnige fb, waarvoor dank! - otiske
Zo loopt het leven nu eenmaal, niks aan te doen. Sterk geschreven en mooi neergezet, groetjes.
louisaatje: hey, bedankt! - teevee
drie laatste regels zijn
aangrijpend mooi geweven
en wees maar zeker
HIJ komt in je leven
louisaatje: :-) - Mistaker
Triest...
Liefs,
Greta
louisaatje: 't is een oude vriendschap waar ik soms nog over droom, niets recents hoor,
groetjes
|
