naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Zondag 10 augustus 2008

door kalendergedicht

EIK



"Dit wordt mijn laatste tak",
zucht de eik:
"dat heb ik alvast gehad."

Hij wuift wat pollen weg
(niesparasieten, stamvervuilers,
ze zitten hem tot hiér)
schudt een mus uit zijn kruin
(planten zijn soms een beetje dier),
en dan, dan kraakt stil zijn oude hart.

Na duizend jaar
en een kwart,
wordt hout zwart.






Geschreven door: Roland Bergeys

feedback van andere lezers

• matahari
  Nee, niet doen laat hem nieuwe takjes maken
  
  liefs matahari
  kalendergedicht: :-)
• innerchild
  Doet me een beetje denken aan het werk van Peter Verhelst ...
  SUPER !
• lief
  prachtig!
  
  liefs
• Magdalena
  knap!
  
  maar ik merk zelf dat ik weer in 't verleden leef
  dit is 't gedicht dat op gisteren van toepassing was!
  kalendergedicht: :-)
• aquaangel
  duim omhoog
• lin
  Dit is zo mooi he...
  kalendergedicht: ;-)