writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

de kleine prins [drieluik]

door eisenik

1)

ik ben een ster!
zei de steen
en zonk naar de bodem

als een kind
dat dacht dat het stierf
voor het eigenlijk geboren was

in een diepte zonder doel
wijs ik haar er op dat ze staarde
ze herinnert zich niks
dat is wat ze altijd zeggen

ik neem meestal
de verkeerde mee naar huis
vriendendiensten
uit zorgzaamheid
vrede

ik sta er niet bij stil
hoe snel iets wordt opgeblazen
ik leer het voor mezelf te plaatsen
zonder dat het een staartje moet krijgen

dubbelzinnigheid
opent rare deuren
waarachter kamers liggen
die we ingericht hadden
naar elkaars vormen en kleuren
zonder smaak of overleg

ik hou ervan architect te spelen
zonder dat ik ooit
een interieur hoef te kennen
ik schets al zetels en stoelen
laat de plannen aan de koper zien
maar zelden durf ik ze laten bouwen

ik heb genoeg aan rook uit schoorstenen
en de glans op ramen
die in mijn ooghoeken passeren
daaruit maak ik mijn huis
daarin woon ik al elk leven uit

ik heb geen geheimen in mijn beerput
enkel de zelfde stront als bij iedereen


2)

ze is een ballerina kunstenaar
van hedendaagse disco
met foute pakjes en
muziek die haar doet lachen
maakt ze toppers
waarvan ik niet eens de bergen op durf

ze leeft al jaren in een verhaal
dat past op papier
dat ik alleen uit boeken ken
een plot om u tegen te zeggen
bijna sprookjesachtig
alleszins de prins en de planeten
waarop ze alle andere mensen
rustig kan vergeten

ze staat niet meer op de vloer
en toch blijft ze dansen
ze walst om me heen en ik
kan niet leiden of volgen
maar stilstaan lukt me niet

ik kijk maar niet te hard
om haar niet bang te maken
ik moet er ook aan wennen
dat ze er echt zo uit kan zien
ze schuwt mijn blikken niet
maar stuurt de hare met controle

ze moet niet
aan mijn supernova denken
zelfs niet aan
de donkere zijde van mijn maan
ze heeft daar immers nu
helemaal niets te zoeken

het laatste dat ik wil
is dat zij verdwaalt
ik zal het goed maken
dat ik haar ontregelde
omdat ik durfde hopen
dat we ooit in één ondoordringbare
chaos van mijn melkweg
pirouettes zouden maken


3)

elke keer voor ik inslaap
knijp ik mijn ogen dicht
probeer haar te laten verschijnen
en spreek een korte boodschap uit
van radar naar radar
wens ik dan
dat ze op dezelfde golflengte zit

ze draait de knop en klikt op een toets
ze praat tegen me
één kant van mijn gezicht giechelt
als een meisje van twaalf
de andere probeert
er iets subtieler van te maken
maar verdwaalt mee
in het blauw van haar ogen
ik zap weg
sneeuwbeeld

ze knipt mijn kabel door
wil het gesprek niet meer voelen
voeren bedoelde ze
ik word verliefd op die lapsus
word één met de stengel
die ik naar haar boog
ze moet hem uit de grond rukken

ik slik de bloembol in
ergens groeit haar bloem
maar niemand zal ze zien
dat mag ook niet
ik zal ze moeten voelen







 

feedback van andere lezers

  • matahari
    Eisenik dit is zo........heb geen woorden.....het allermooiste wat ik in jaren gelezen heb, zou ik nu beginnen huilen of lachen om de kracht van dit zielsgeinspireerde verhaal. Ik hul je in goud voor deze pracht.

    liefs matahari
    eisenik: hartelijk bedankt hoor =) ik ben blij met je geëmotioneerde reactie!
    de emoties waar dit om ging waren ook intens dus ik denk dat het geslaagd is in zijn opzet...
    hartelijk bedankt voor dit hart onder de riem!
    motiveert me om dit jaar de stap te zetten naar een nieuwe publicatie ...
  • bigietie
    uit het hart naar voor gekomen
    verdrongen uit je stoere dromen
    neergezet op een velletje papier
    je bewoordingen staan nu hier

    Etienne
    eisenik: =)
  • miepe
    ik wordt verliefd (misschien een bewuste keuze om je in de andere persoon te plaatsen)

    derde deel is een subliempje, vind(t) ik (dus u ook)
    eisenik: dankje =)
  • anne
    Dit is heel apart,de idee van een drieluik is zowiezo al knap en dan die verbeelding van je, machtig, echt! ik vond in I de voorlaatste heel speciaal, in de laatste vind ik de bloembol dan weer super gevonden. Graag gelezen, anne.
    eisenik: dankje hoor =)
  • otiske
    Heel diep en intens werkje dit. Echt prachtig om te lezen, ik heb ervan genoten.
    Ik heb het gelezen en herlezen en het zal nog gelezen worden.
    Mooi gevonden, knap geschreven, groetjes.
    eisenik: dankje!
  • Klaver4
    hier zit heel wat in!
    mooi!
    klaver4
    eisenik: dankje!
  • sproet
    dit is het mooiste dat ik van jou al gelezen heb.

    dit is verstrenging zonder verstikking...( zo voel ik het aan)

    liefs, sproet
    eisenik: =) mooie bewoording
  • lucky
    :-)
    eisenik: ;-)
  • Eleni
    mag ik dit op mijn kot hangen, dat ik het iedere dag weer kan lezen? ;)
    eisenik: =) dat mag zeker
    voel je ook vrij om www.eisenik.be te promoten en mijn bundels te kopen :P

    hehe

    dankje!

    kus

    eisenik
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .