Volg ons op facebook
|
< terug
eenzaam
eenzamer dan de dood
kan een mens niet zijn
alleen
achteraan in de kerk
niet naar voor gedragen
(ik voel mij gerold)
uit een losse mozaïek
wordt hij na een
laatste groet
afgevoerd
niet begeleid
naar zijn laatste plek
niet door verwanten
of de geestelijke leider
ter aarde besteld
er staat geen nummer
op de kist
hoe vinden wij
hem later terug
waar hij rust
een heel nieuw ritueel
(uit 'wangedrichten' - 20 september 2008)
naar aanleiding van de begrafenis van de vader van een vriend waar in een West-Vlaamse gemeente een nieuw uitvaartritueel gevolgd wordt: geen begroeting van de overledene bij het binnenkomen van de kerk, niet naar voor gedragen worden, afscheid na de plechtigheid achteraan in de kerk, wegvoeren van de overledene naar zijn begraafplaats zonder begeleiding door familie en vrienden
feedback van andere lezers- lief
ik zie het nut van deze verandering helemaal niet!
liefs bragt: rituelen om de rituelen hoeven voor mij niet, maar hier had ik het gevoel dat we minder verbonden waren met de mens
zeer bedankt - bigietie
een laatste groet
hoe je het ook doet
altijd is het van uit je hart
Etienne bragt: dat is juist, het is niet het ritueel op zichzelf dat belangrijk is.
zeer bedankt - otiske
Ja rare toeren zijn dit.
Soms zijn bepaalde rituelen goed om iets te verwerken.
Ik kan me best voorstellen dat vele mensen niet echt gelukkig zijn met deze verandering. Ik vind het goed als het op vraag is van de dode of van de familie.
Maar ik heb het er wel moeilijk mee dat het op deze manier gebeurt zonder dat het zo verlangt word.
Heel goed weergegeven, goed geschreven, groetjes. bragt: ja de familie 'moest' het zo een beetje lijdzaam ondergaan.
akkoord met uw visie
zeer bedankt - klaver4
naar ik verneem is dat nieuwe ritueel overal beetje bij beetje zijn intrede aan het doen! Laatst ook nog zoiets gehoord vanuit andere kant van het Vlaamse land!
mijn vader is overleden in 98, en toen ging de familie nog mee tot aan het kerkhof, maar ook al niet meer mee op de teraardebestelling.
mss wel zelfde begrafenisondernemer, die intussen nog iets verder geëvolueerd is...
Nu ja, ik vind zo'n kerkdiensten en dagen zelf meestal al zwaar overschaduwd door de show die mensen opvoeren, de schone schijn ophouden, dronken pastoors (die trend zet weer door blijkbaar, heb ik met eigen ogen kunnen zien laatst in Ronse!!!), stille koffietafels, enz....
Ik doe mijn ding dan wel op mijn gemak nadien, op mijn manier!!
gr
klaver4 bragt: uiteraard wordt er soms nogal wat show opgevoerd, hier kwam het het heel vreemd over. Het niet meer begeleiden naar het kerkhof bijzonder kil.
zeer bedankt - miepe
Ik las het geheel anders
knap! bragt: ik probeer het 'geheel anders' te ontdekken
zeer bedankt - Hoeselaar
Tja, dat lijkt ook niet het juiste te zijn, maar wat dan?
Willy bragt: ja dingen, rituelen enz veranderen. Dus aanpassen tot men dieper inzicht heeft
zeer bedankt - lucky
zelfs geen nummer meer ... wrang bragt: het nummer is wel fantasie, maar het leek alsof hij verzonden werd.
zeer bedankt - alie_jankind
Hoe eenzaam voelt dit aan ...
groeten bragt: het was heel vreemd - Wee
Ik houd niet van poespas, en al helemaal niet als ik dood ben, maar dit leest wel heel kil.
Wel heel goed verwoord, Bragt.
x bragt: zeer bedankt
het blijft voor mij nog altijd één van de vreemdste begrafenissen die ik bijwoonde. Mijn beschrijving komt wellicht kil over, dat was het voor mij niet. Wel heel bevreemdend omdat ik wist dat de nabestaanden wel heel betrokken waren. Dit gedicht heb ik hen niet bezorgd. Ik heb er wel een kronkel in verwerkt: hij was een postbode, vandaar hoe moeten we hem vinden als er geen nummer op de kist staat.
|