|
< terug
verdwaalde zinnen
in boten vol gedachten
roei ik, roei op, roei tegen
dwarsbomende krachten
drijven op me af, bewegen
in klapperzeilen van vlees
door weer en wind gedreven
draai ik in kolken van vrees
om stroomafwaarts te leven
aan de oever licht de nacht
valt uit de bloesem schellen
waar zijn de armen en ik wacht
om wat ik dacht niet te vertellen
hoe moet ik wonen zonder huis
en de plek waar we schaterlachten
het diepe water brengt je thuis
in fluisterboten vol gedachten
feedback van andere lezers- otiske
Wel mijn ding hoor, knap gebracht en sterk neergezet.
Graag gelezen, groetjes.
ingelien: he otiske,
je commentaar doet goed.
dank daarvoor,
liefs, - stormvonk
Niet mijn "ding" dit en toch heb ik genoten,
dankje
ingelien: okay !
dan extra bedankt voor je moeite
en het jezelf wegcijferen,
lieve groet, - lucky
vind regel 3 en 4 in de 2e strofe voor mijn gevoel iet zo lekkr in elkaar overlopen komt door 2x ik den ik dan
i
ingelien: sorry voor dit late reageren,
toch reuze bedankt.
ik ga het nog eens bekijken....
dank lieve Luck. - Aramis
redelijk psychedelisch gedicht ... kan ik wel smaken !
ingelien: psychedelica !
soms heerlijk om effe te escapen !
dank en lieve groet, - alie_jankind
Hoop dat je toch na alle geroei in rustiger vaarwater terecht komt, en de zinnen bijeen weet te rapen, te kleven tot nieuwe verrassende gedichten
hartelijke groet
ingelien: wie weet, Aaltje....
dat zweven vind ik soms wel errug prettig .....
dank en liefs,
|
