< terug
Herfstmijmeringen2
Machteloos neerkijkend;
Over bloedvergeten velden.
Stille, arduinen getuigen;
In een geheugenloze toekomst.
Een duistere illustratieve configuratie.
(als een zonsverduistering bij heldere hemel - zo verduisterd de menselijke ziel tijdens het menszijn)
Perpetuum mobile van de menselijke waanzin;
Draaiend onder een vergeetsteen.
(het draaien voedt de fluctuatie in ons menselijk bewustzijn - verdrinkt in wat zou moeten blijven als verdringend roodschaam)
Bewuste herhaling van het ontzeggen;
Vechtend tegen elke feitenontkenning.
De doden;
Hopend op lijdenserkenning.
(de dood wordt deel van het land der fantasie)
De stilte;
Erkend het gevoel;
En het lijden.
Deze herfstmijmeringen zijn geschreven naar aanleiding van een bezoek aan Teresiënstadt.
feedback van andere lezers- aquaangel
graag gelezen al is het wel een herlezer ivm de vormgeving - miepe
het IS een stijl hoor
en er is hard over nagedacht
interessant, ga nog even moeten wennen - Magdalena
chapeau
meesterlijk - lief
als een monumet dit gedicht
liefs - lucky
een mijmeringstijl
is idd even wennen - otiske
Misschien wel effe wennen aan de stijl, maar het is verdekke boeiend.
Knap bedacht en heel goed weergegeven, groetjes. - alie_jankind
de ondertiteling verklaart veel .........
mvgr
|