naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Rant(d)s(z)oen (opnieuw niet echt een gedicht)

door strandjutter

Schilder het land maar groen. Drup met blauw en grijs over het canvas en laat het stormen. Wit kan ook, maar dan met zwart. Ik wil grijs, zeker grijs. Ik wil orde.
Er móet orde zijn.
Ik wil bomen en toch haat ik bruin. Er kleeft aarde aan.
Geronnen bloed van onze voorvaderen en moederschoten,
krioelend met niet afgelijnd leven, zwanger van anders, besmet met verleden.

Met vingers kan ik ploegen door het brakke vlak, maak ik een eigen reliëf.
Een akker met wortelen, bengelend voor je neus.

Ik maak een foto maar geen gewone foto. Eén met gekartelde randen, opdat je zou denken dat ik ouder ben.
Gewrochter.

Ik wil brillantine en trekpaarden. Ik wil hout hakken. Ik wil een kerk en een dorpscafé. Bladeren wil ik ook. Met herfstkleuren en met elke omgeslagen pagina dichter bij het einde dat er nooit één is.

Afsluiten is het moeilijkste. Buiten het doek is er niets. Enkel teveel.

Een huis in november vraagt je binnen voor koffie of soep. Het is nog niet koud, het is het begin van koud. Naar valavond toe, meng ik paars in blauw omdat ik van stormen houd.
(Je moet niet bang zijn. Ik kan nog thuiskomen. De zon gaat niet onder zolang ik dat niet wil. Het zijn ezels die mijn wereld schragen, vergeet dat niet. )

Er mogen ook straten zijn maar alleen de suggestie dan. Er moet niet al te veel bewogen worden. Ik heb aan de wolken genoeg. Misschien een tak die zich losrukt, dat kan wel. En rimpels in het water, lichte deining. Mijmeringen. Maar geen herinneringen, dat liever niet.

(Geeuw niet of houd tenminste je hand voor je mond. Hier lach je niet mee. Dit is ernst. Dit zijn citroenen, geen appels. Dit valt wél ver van de boom.)

Ik wil gevolgd worden. Ik ga niet binnen voor ik discipelen rond me heb verzameld. Er moet een blijde intocht zijn van een wereld op een ezel, een geoliede messias met apostelen in azuren mantels. Ik wil stilstand. Geen eten en geen stront. Ik wil constipatie. Ik wil een foto met gekartelde randen in een album en een dot lijm om hem daar te houden.
De nacht is niet zwart. Hij is donkerblauw. Jammer dat er geen regen is, maar nevel maakt veel goed. We moeten iets hebben opdat we niet teveel zouden zoeken want zoeken is slecht. Zoeken betekent vinden. Er valt niets te zoeken als alles er al is. Het moet af zijn en duidelijk. Maar niet al te. Je mag dromen. In je dromen.

Het is een portret zonder geportretteerde. Het moet een vorm zijn zonder inhoud, een lege doos met doorkijkwanden. Er mag niets te zien zijn. Je kan alleen maar kijken.

Ik doop Hem 'Plamuur'. Degene die klaar zet, Degene die paden effent. 'De Inleider' zal zijn bijnaam zijn. De enige ondergrond geschikt voor projectie, de ultieme spiegel voor niets, het alles vattende vat. Zijn glorie kent geen evenknie. Want Zijn hoeken zullen recht zijn én rechthoekig, Zijn vlak op zijn vlakst maar mét randen, Zijn wereld vast en stil, stiller, verstild, en Zijn kleuren kil, killer, kilst. Hij zal als van glas zijn maar niet te breken. Geslepen zand over versteend land,

transparant.

feedback van andere lezers

• Vansion
  gaat door merg en been
  strandjutter: Dank. Groeten
• aquaangel
  jan bedoeld: sil de strandjutter ;))
  strandjutter: Oeps, even een kloof ontdekt in mijn culturele bagage...De put is bij deze gedempt. Groet
• alie_jankind
  intens, maak er een verhaal van
  
  
  mvgr
  strandjutter: ok, wie weet...
• jan
  mooi geschilderd Sil, als ik meer tijd had probeerde ik het doek te herkennen maar zover ik kan lezen bent u de schrijver!
  
  grts jan
  strandjutter: Bedankt voor de reactie maar ik ben Sil niet. U verwart me met iemand anders. Ik ben hier pas recent ingeschreven als schrijver.
  gr,
  Maarten
• Magdalena
  Meesterlijk!
  
  Het befaamde 'Zijn' inbedden in reëel leven, Leven met hoofdletter.
  'Je kan alleen maar kijken'... volwassen geworden rust voor mij
  
  hier is 'uitstekend' een onderwaardering
  oprecht applaus
  
  Karine
  strandjutter: Merci. Teveel eer. Groeten. Maarten.
• otiske
  Zo mooi neergezet, alsof je het allemaal zelf beleeft.
  Heel graag gelezen, groetjes.
  strandjutter: Merci, groeten.
• lucky
  meer een verhaal meer naar proza toe
  strandjutter: Inderdaad. Zoals de titel aangaf. Groeten
• werner
  Inderdaad niet echt een gedicht, maar wie zijn wij om erover te oordelen? Heb er in elk geval van genoten.
  
  Nog andere interessante dingen gevonden op het strand de laatste tijd?
  strandjutter: Alles wat aanspoelt, is ergens wel interessant Werner. Bedankt voor de leuke reactie. Groeten.
• feniks
  Wel consequent zijn, hé.
  Als je dit zelf niet echt een gedicht vind, schik je het misschien best bij de proza.
  Al zou ik het naar inhoud zeker poëtisch durven noemen.
  In ieder geval biedt het voldoende stof om over na te denken.
  En of het goed geschreven is ... natuurlijk!
  
  groeten
  feniks
  strandjutter: Terechte opmerking. Ik was pas nieuw op deze site en wist niet goed in welke mate dit als een verhaal kon worden beschouwd. Bedankt voor de reactie. Groeten, Jutter
• lin
  Poëtisch proza. Meesterlijk gedaan! Gr, lin
  strandjutter: Dank je wel. Groeten, Jutter
• littlefairytale
  subliem uitgebeend schrijven.
  tine
  strandjutter: Merci, gr Maarten