|
< terug
Vrijdag, 10 oktober 2008
HERINNERING
in een vlaag
van zinsverbijstering
graai ik in ijle lucht
me vastgrijpend
aan een ongeopende jij
die kreunend fluistert
ik laat je nooit los
verstikkend in onmacht
scheur ik je open
je demonen
baden in blauw bloed
zoals ik watertrappel
in je ziel
Geschreven door - fille de toi
feedback van andere lezers- lucky
Go .. die 1e strofe heeft een nieuwe layout
Kalendergedicht: Serieus ? - Magdalena
intens
zwaar
en waar aanvoelend
herkenbaar
zo'n uitgebreide grote grootse wereld hier
en toch zijn er mensen
die erin slagen
andere mensen
zonder enige erkenning
zonder enige persoonlijke fierheid te zetten
en dan zijn ze helemaal verwonderd
dat mensen agressief worden
blind zijn ze
voor het feit
dat ze mensen in nood
misbruiken
en dwingen hen als onmisbaar te zien
in ruil voor een flauw afkooksel van liefde
blind zijn ze
voor het feit
dat ze van mensen die hunkeren naar echtheid
en oprechtheid
hatende wezens maken
krijsend in pijn
in vernedering
omdat betutteling de enige liefde blijkt
vertrouwen gebouwd op
mensen die glimlachen in het gezicht
vriendschap en liefde insinueren in aanwezigheid
en achter de rug
spreken van
arme gehandicapte
terwijl die 'gehandicapte'
aards
spiritueel
echt
onbevattelijk veel intelligenter is
dan de toneelspelers
die weten te spelen
hoe een goed mens spreekt
en die rol weer afleggen
als ze in hun auto stappen
glimlachend
omdat een 'gehandicapte'
glanzende ogen en hoop kreeg
door hun toedoen
ik héb de woorden al eens gelezen:
'ze weten niet wat ze doen'
maar
dat verandert niets
aan de realiteit
(ontmoedigde) Magdalena
- jan
heftig!
- DeKoeneRidder
Slik!!!!!!!
Gr. De Koene - matahari
Prachtig, hoop dat hij zich opent
liefs matahari - innerchild
Die 'ongeopende jij' vind ik erg mooi ! - aquaangel
soms beter loslaten xx
|
