Volg ons op facebook
|
< terug
gebogen verdriet
kilte vult de gaten
dat zilt verdriet brandde
in mijn hart
jouw warmte verdween
sijpelend door de barsten eenzaamheid
die zich vertoonden
na jaren van zwoegen
om niet ten onder te gaan
ik liep verloren
in het zwarte van mijn wereld
botste tegen deuren en muren
maar ik hield vol
want in mijn denken en dromen
zag ik de hemel blauw
en kleurde ik de bloemen rood
zag ik een regenboog
in dauwdruppels op het gras
en ik leefde zoals ik kon
want soms hèb je geen keuze
als je wil blijven bestaan
maar jouw kilte brak
wat er nog restte van mijn hart
en sloeg mijn overgebleven dromen
tot puin
je kan me niet meer raken nu
mijn hart is dood
en voelt niks meer
je brak wat van me overbleef
en gooide me weg
jij voelde je bevrijd
toen mijn snikken stierven
tegen muren van eenzaamheid
gebogen verdriet
verborg zich in de zwarte regenbogen
die glinsterden in mijn gesloten ogen
22-06-08
hilde
feedback van andere lezers- marrik
Verdomme, wat een leed.
Laat je ogen weer gaan glinsteren.
Mooi geschreven
XX
M lonely1: dank je wel voor de lieve fb,
liefs, hilde - jamal
slik.... Lonely1, zijn dit fictieve of persoonlijke werkjes? ...
in het laatste geval, wens ik je alle sterkte. idd, zoals Marrik je zegt, dat je ogen weer gaan glinsteren...op je eigen tijd.
xx lonely1: dit zijn allemaal persoonlijke werkjes, ik schrijf dus nooit fictie,
en heel erg dank je wel voor je lieve woorden,
liefs, hilde - Julien_Maleur
Veel verdriet dat hier is neergepend. Ooit had ik ook zoveel pijn maar de tijd heelde de wonden.Veel sterkte en moed dus en laat je leven niet vergallen. De tijd is een goede heelmeester en er is nog zoveel moois.
groetjes
JM lonely1: dank je wel voor je lieve fb, ik zie het mooie ook wel nog, de tijd is idd een goeie heelmeester,
liefs, hilde - aquaangel
hier en daar zou ik wat zinnen schrappen
-less is more-
bv:
maar jouw kilte brak
wat er nog restte van mijn hart
en sloeg overgebleven dromen
tot puin
je kan me niet meer raken
mijn hart is dood
je brak wat overbleef
en gooide me weg
voelde je bevrijd
toen mijn snikken stierven
tegen muren van eenzaamheid
ipv:
maar jouw kilte brak
wat er nog restte van mijn hart
en sloeg mijn overgebleven dromen
tot puin
je kan me niet meer raken nu
mijn hart is dood
en voelt niks meer
je brak wat van me overbleef
en gooide me weg
jij voelde je bevrijd
toen mijn snikken stierven
tegen muren van eenzaamheid
lonely1: dat zou idd zo ook kunnen,
dank je wel voor de tips,
liefs, hilde - innerchild
Hoe pijnlijke dingen mooi verwoord kunnen worden ...
Liefs,
Inner lonely1: dank je wel voor de lieve fb,
liefs, hilde - otiske
Zware kost maar heel sterk weergegeven.
Dit is echt knap gedaan hoor, groetjes en graag gelezen. lonely1: dank je wel voor de fijne fb,
liefs, hilde - Rob
Ik weet geen ander idee dan een zonsopgang voor je te schilderen. lonely1: dank je wel, dat idee vind ik heel mooi en lief :)
liefs, hilde
|