< terug
Bliktik
Vergissen? Zo leek het nooit. Ook niet gisteren.
Daar sta je dan. Deurgescheiden.
't Stuk hout onthult wat al dagen
met ademloosheid vervult.
Déjà vu, je stond hier gisteren ook al.
(Je speelt opnieuw mee in je eigen draaidag.)
Zelfde flesje wijn, zelfde stukje kaas.
Scharnieren doen hun werk.
Je kijkt en ziet. Je wist, je geniet.
Unicum.
Je denkt je niet te moeten voorstellen.
Je stem, je ogen, je uur van komen.
Ze spannen samen : "Ik ben het."
Vormgegoten zeg je tenslotte je naam.
Je luistert naar 't antwoord zoals naar 't geruis van bomen.
Blikken worden opgeslagen.
Alles zal nu verdergaan.
De avond gaat over in de morgen.
Je verliest niets. Je voelt je.
Zij neemt je, vast.
Jij neemt al je adem bij elkaar
want nog voor je haar écht zag...
Wist je...
dat Zij hét was.
feedback van andere lezers- geertje
MOOI gedicht...Jan
jij weet je hoofdletters en leestekens zo verdomde goed te plaatsen, maakt het echt "AF" dat...
liefs
geertje CaptainNorth: bedankt Geertje...
Het stond al enkele weken op de site onder een andere titel :-) Niemand had 't gelezen.... althans dat niet vermeld, heb 't nu ingekort en een nieuwe titel gegeven en voila, 't is af... zoals je zelf zegt...
grappig... de perceptie... van de dingen... en het moment waarop je gedichten hierop zet maakt ook wel een beetje uit...
veel plezier bij de tandarts... ;-)
|