|
< terug
duiven voeren
hij loopt naar het park om duiven te voeren
een volle zak vogelzaad in zijn hand
bladeren dwarrelen aan zijn voeten
het blijft grijs na een week van zonneschijn
misschien zijn laatste gang dit jaar
met de blauwe sjaal stevig omgesnoerd
zoals zijn moeder hem heeft geleerd
schuift hij langzaam langs de beukenboom
waar de zo bekende initialen door het hart
in de schors geschreven staan
wind wervelt dode bladeren in het rond
over een veld vol beukennootjes
de herfst verschuift huiverend in de winter
duiven vechten om het beste plekje
het tegelplateau is bezaaid met voedsel
hij houdt zijn handen tegen de koude oren
deze sombere zondag
feedback van andere lezers- innerchild
Eenzaam plaatje schets je hier ... (dat vraagt om een warme chocomelk ! hmmm!)
alie_jankind: Mooie en rake reactie.
De regen van vanochtend brengt mij eerst warme koffie,
maar warme chocola zou die arme man vast kunnen waarderen!
groeten - aquaangel
sfeerbeeldgedicht xx
alie_jankind: kort en krachtig! Merci!
groeten - jamal
....het oorverdovende gemis van iemand heel bijzonder. zelfs de zon kleurt grijs als initialen doen terugdenken hoe het anders zou zijn geweest. wat mooi beschreven alie_jankind. respect!
'.....zoals zijn moeder hem heeft geleerd' leest vlotter, denk ik
hoe gaat het met jou? met ons gaat het hier thuis al stukken beter. de tijd lees ik af aan de groei van mijn kinderen....en hier en daar de grijze haarplukjes... haha
alie_jankind: Jamal, ik ben blij met jouw reactie, hoe het beeld, de beelden bij je overkomen... Het omzetten van die regel neem ik in overweging.
zijn gangetje ... fijn te horen dat bij jullie alles goed is (ik moet lachen om je grijze haarsprietjes ... )
liefs - anne
Heel beschijvend mooi gebracht met een tragisch kantje want je voelt dat er iets ergs volgt, de dood lees ik, en je hebt het open einde met dat winterse, knap bedacht, als een filmplaatje draait het voor mijn ogen.
alie_jankind: Het verdriet spat eraf ... Je leest scherp , het zou ook zeker zijn laatste gang kunnen zijn, meer dan alleen de laatste voor de nieuwe lente ...
groeten - matahari
.... waar de zo bekende initialen door het hart
in de schors geschreven staan
legt zijn vingers op 't verleden
voelt het terug herleven
onzichtbaar voor een ander
een schittering in zijn ogen
die men dood waande
....hij houdt zijn handen voor de koude oren
wil enkel de melodie vanbinnen horen
voor zijn voeten valt een veertje
van een witte tortelduif die hem herkent
alie_jankind: Ik geniet van jouw reactie ... mooi hoe je het beeld - op jouw wijze - uitbreidt , even zie ik ook die witte tortelveer vallen ...
liefs - otiske
Triest maar heel erg goed neergezet.
Graag gelezen, groetjes.
alie_jankind: Dank voor je bezoek en waardering!
lieve groet - lucky
mooi alie jankind
hoe je hier ook het verhalende omzeilt zodat het proza gevoel weg blijft
sfeervol ook
alie_jankind: Ik ben blij met jouw waardering!
prettige avond! - Francis
Mooi
heb je mijn gedicht 'opa' gelezen haast het zelfde
Kan vaker voorkomen.
gr Frans
alie_jankind: ja, precies ... je ziet het voor je
Dank voor je bezoek, fijn die herkenning
groeten
|
