Volg ons op facebook
|
< terug
pijn
pijn vult mijn dagen
en mijn nachten
houdt mijn ogen open
in wakend huilen van onmacht
(en ik wil niet huilen)
maar ik zie hoe mijn handen
krommen
onder de slagen van de regen
en voel hoe mijn voeten
mij niet meer dragen
(en ik wil niet vallen)
nu de zon mijn lichaam niet meer streelt
pijn vult mijn ogen
en mijn denken
ik antwoord, maar slechts heel kort
( en het spijt me )
maar alles lijkt te verstommen in mij
( want ik wil slechts de stilte voelen nu)
maar ik voel enkel hoe mijn handen
gloeien
in rode en glanzende hitte
van pijn, ik brand
vanbinnen uit
( en de kilte van het water doet me schreeuwen )
raak me alsjeblief niet aan
pijn doet mij verlangen
naar dagen lang vervlogen
waar handen handen waren
en voeten mij nog droegen
zonder messteken die mij verkrampen
en de scherven van glas waarop ik nu loop
en ik draai de wijzers van de klok
de andere richting uit
misschien loopt de tijd dan achterwaarts terug
naar dagen zonder pijn
toen leven nog even simpel leek
als lopen op benen die mij dragen konden
05-11-08
lonely 1
feedback van andere lezers- alie_jankind
je gedicht graag gelezen, maar om eerlijk te zijn vind ik het te langdradig ... itt tot het mooie dromerige gedicht dat ik pas van je las en dat ik zo inspirerend vond ...
hartelijke groet
lonely1: het gaat hier ook over reële pijn;niks dromerigs of leuk aan natuurlijk,
mss is het idd te lang'dradig) maar pijn die je je halve leven iedere dag al voelt is moeilijk in een paar woorden te vatten, voor mij dan bedoel ik
liefs en dank je wel voor je eerlijke fb, hilde - DeKoeneRidder
Het is idd een erg (te) lang verhaal. Er zitten hele mooie stukken in, jammer!
XXX DKR
lonely1: vogende keer beter dan:) al kan ik er voor mezelf niks aan veranderen, zo voelt de pijn gewoon aan
liefs en dank je wel voor de eerlijke fb, hilde - feniks
Dit zweeft inderdaad tussen proza en poëzie. En ja er zitten mooie stukken in.
Puur die er misschien uit, laat de haakjes achterwege en dan hou je zeker iets over wat echt de moeite waard is.
groeten
feniks
lonely1: die haakjes staan er, omdat dat mijn gedachten zijn, op wat mensen me verwijten omdat ik er niet altijd echt "bij" ben als ik pijn heb,
ik versta wel wat je bedoelt, maar voor mij zelf kan er niks aan veranderen, zo voelt de pijn aan,
maar hopelijk volgende keer beter dan
liefs en dank je wel voor de eerlijke fb, hilde - yellow
Je hebt je ziekte mooi omschreven, weet je, velen onder eens beseffen niet hoe erg dat moet zijn,
ikzelf kan het me ook niet voorstellen,
enkel met je meeleven,
dat wel,
groetjes,
Marc
lonely1: zelfs andere mensen die hele dagen pijn hebben, zoals ik die snappen het soms niet, gewoon omdat iedereen pijn anders beleeft en ervaart,
maar ik ben wel heel blij met je meeleven, dat helpt wel:)
liefs en dank je wel voor de fijne fb, hilde - anne
Pijnlijk mooi beschreven.
lonely1: dank je wel voor de fijne fb, hilde - Rob
"achterwaards terug" is vooruit in mijn beleving en dat kan de bedoeling niet zijn. Van mij had dit wat harder gemogen zodat ik de pijn kan voelen die ik niet ken.
lonely1: achterwaarts teruglopen naar dagen die voorbij zijn, dan kijk je naar voor maar stap je achteruit, zo bedoel ik die zin,
en ik ben blij dat jij die pijn niet kent, maar mss moet ik het de volgende keer harder schrijven als het gevoel nu niet echt overkwam,
dank je wel en liefs, hilde - jamal
ik snap wat sommigen je meedelen over de 'lengte' van je werk
maar ik vind het bij jouw schrijfwijze (stijl) niet echt storen of
waardoor mijn aandacht verzwakt. je bent duidelijk een gevoelsmens en als je je pen in dat potje onderdompelt, hangt er natuurlijk en tegelijk spijtig genoeg heel veel 'inkt' aan.
bij de zin: maar ik voel enkel hoe mijn handen
gaan gloeien: zou ik GAAN weglaten = meer actiever, bewuster
xxx
lonely1: dank je wel, ik ben echt een gevoelsmens en ik heb gedichten die nog heel veel langer zijn dan deze :) maar ik probeer dit echt te te veranderen, ik begrijp de commentaar op de lengte ook wel,
ik heb ook je suggestie toegepast, het is idd beter zo;
dank je wel voor je fijne fb, en liefs, hilde - otiske
Je weet maar pas wat een rijkdom gezondheid is als je ziek bent.
jammer genoeg realiseren we ons dat niet al te vaak.
heel sterk weergegeven.
Goed neergezet, knap werkje.
Groetjes.
lonely1: "als ik maar gezond ben", het wordt vaak zomaar gezegd, maar gezondheid is echt wel de grootste rijkdom die men kan hebben,
en dan mag ik nog blij zijn dat ik 'maar' dat heb, er zijn er zoveel die er heel wat slechter aan toe zijn,
dank je wel voor de fijne fb,
liefs, hilde - killea
A great piece of work, Lonely1
xxx
j
lonely1: thank you very much,
xxx hilde - lief
graag gelezen, wel wat overdadig...
liefs
lonely1: smaken verschillen nu eenmaal denk ik (en dat is maar best ook, anders zou het te saai lezen zijn), maar dat zie je ook heel goed aan de fb op dit gedicht, voor de één (niet) goed, voor een ander uitstekend, voor de één te lang, te veel, een ander vindt het dan weer goed ook al is het lang, of vindt het dan weer niet hard genoeg, het is moeilijk iets te schrijven dat voor iedereen goed zit
ik schreef mijn gevoel van pijn van me af, mss te beeldend, dat kan, maar zo voelt het dan ook aan voor mij, zeker nu in deze periode van het jaar, vandaar ook enkel fb zonder uitleg, dan hoef ik niet te veel te typen (ook dit typte ik in 4 keer)
dat is ook de reden dat ik er niks wil aan veranderen, het is echt mijn gevoel van pijn
liefs en dank je wel voor de fb, hilde - lucky
vooral in de 1e 2 strofes teveel 'mijn' , dat leest niet prettig
lonely1: daar heb je wel gelijk in dat ik veel 'mijn ' gebruik, alleen gaat het nu eenmaal over 'mijn' pijn en als ik alles moet herschrijven zonder ev zo vaak mijn te gebruiken, dan denk ik niet dat ik hetzelfde gevoel kan oproepen, maar ik probeer het bij een volgende gedicht te vermijden,
dank je wel voor de fb en liefs, hilde
|
