|
< terug
M'n kleine dogma
dichten is zichzelf verlichten
het eigen ik uitboeren
en misschien anderen wat belichten
dichten is een korte sprint
de teugels vieren
schrijven doet me zweten
doet me barsten
een eindeloos afdalen
om die ene goeie steen te vinden
dichten spaart me geld
'k moet niet naar de psychiater
ik spring niet meer in 't zwarte zoete water
schrijven doet me op de tafel kloppen
vertwijfeld op mijn bed rondkruipen
de lakens van 't verdiep afsmijten
dichten is als Vickx:
je gaat ervan open
je wordt erdoor warm vanbuiten
en
vanbinnen
toch beken ik hier even
ik durf m'n oude schrijfsels
niet onder
dikke lagen paddestoelen
uitdiepen
ik heb zo'n schrik
dat ik het bekende doosje
van Pandora
zal opengraven
toch is mijn grote liefde
die vol geschreven duimelboekjes
die tot in de kleinste hoekjes
belaagd worden door de schimmel
en nog meer door hun onozel 'createurke'
feedback van andere lezers- geertje
zo laat in de nacht een gedicht als dit
lezen
kan enkel een uitstekend geven !
MOOIEEEEEEEEEEE
groet,
't rusten william
geertje
commissarisV: dank G.het is zo stil... - Vansion
'k lees dit nu pas - het gaat over schatjes en het is schattig
duimelboekjes ... zucht zucht van (h)erkenning
createurt gij maar voort tuurke uzelf uitboerend - pardon hoeft niet
tja ... en dat fameuze doosje ... daar heb ik nog iets over te vertellen ... later
commissarisV: Over je doosje, echt...laat maar komen! :-)
|
