Volg ons op facebook
|
< terug
Tsunami
Huil maar, ik begrijp je.
Je hart staat stil.
De natuur nam waar jij voor leefde.
Dit keer geen oorlog, wel gruwel,
kon ik je maar helpen.
Wat de zee jou ontnam kan niemand je weer geven.
Slaap maar, het mag.
Je hebt genoeg geleden.
De wereld huilt,
voor jou.
feedback van andere lezers- geertje
Prachtig verwoord Ine.
tegen moeder natuur valt niets in te brengen, je ondergaat slechts...
groetjes
Ine: bedankt, blij dat je het mooi vind. xx - sabine
heb er ook gedichten over geschreven
de natuur neemt, de mens ondergeschikt
mooi verwoord
Ine: danku! - kapiteinsebbos
de tsunami was vreselijk, maar je bracht het mooi in beeld met dit mooie gedicht!
Ine: dankje, wat lief! x - RolandBergeys
Heel mooi!
Aan de hand van de Tsunami en het feit dat nieuwslezers al die dingen toch maar moeten aan de man brengen, heb ik een Antwerpse ballade geschreven. Je hoort de muziek uiteraard niet, dit is de tekst:
DE NIEUWSLEZER
De nieuwslezer legt zijn blad neer, z’n woorden zijn op, de studiolichten gaan uit,
Nog effekes klinken reclame en het weer, dan wuiven techniekers hem uit,
Hij doolt stil door de stad en door de nacht, mijmert over ‘t nieuws van de dag:
De paus vertelde in pauselijke taal, een zoveelste pausenverhaal -
Vechten voor vrede en voor wat moraal, gelijk coureurs in een dopingschandaal,
En een ramp zette de wereld op zijne kop, maar op straat klonk al de eerste mop.
Hij kan ‘t nieuws van de dagen niet meer dragen, hij zoekt troost bij de sterren en de maan,
Die de tijd en zijn kapsones doen vervagen, in hun sluier voor eeuwig doen vergaan.
De nieuwslezer droomt van een wereld vol vrede, met als enige nieuws een ballon
Die oorlogen meeneemt en ruzies en vetes, en ze daarna verbrandt in de zon.
En eens thuis bij een warme kop thee, ziet hij zijn eigen terug op de teevee,
Hij hoort dan zijn stem en denkt daarbij wee: “Wat geef ik de mensen toch mee?
Misschien geef ik best mijn nieuw nieuwslezerspak door aan een nieuwe bv,
Die een kwis presenteert op den één, en het nieuws verkoopt als geen een,
Die voor groot geld aast op vers nieuws, en daarna maar wat lonkt naar een miss,
Och de wereld staat toch allang op z’n kop, misschien wordt ‘t tijd dat ik stop.
Hij kan ‘t nieuws van de dagen niet meer dragen, hij zoekt troost bij de sterren en de maan,
Die de tijd en zijn kapsones doen vervagen, in hun sluier voor eeuwig doen vergaan.
De nieuwslezer droomt van een wereld vol vrede, met als enige nieuws een ballon
Die oorlogen meeneemt en ruzies en vetes, en ze daarna verbrandt in de zon.
En meneer of madame, als ge hem ziet in uw straat,
Weet dat hij er niet aan kan doen, het nieuws dat bent u, het nieuws dat ben ik,
Met ons gedoe moet hij het doen!
Al wat hij kan is het schonekes verwoorden, en tot aan zijn pensioen
Droomt hij voort van schonere oorden, met als enige nieuws een ballon
Die oorlogen meeneemt en ruzies en vetes, en ze daarna verbrandt in de zon.
Maar meneer of madame, het nieuws dat bent u, dat ben ik,
Dat bent u, dat ben ik, dat…
Ine: waw, knap seg. Ik wordt er stilletjes van
|
