< terug
Tango van de inkt
In deze wereld dans ik mezelf in inkt
Uilen wauwelen het wijze dus dit heet
de stilte, het slapeloze niets wat ik vrees
als de man kijkt in zijn spiegel en drinkt
De roes stijgt nauwelijks naar zijn brein
het verhit slechts, als steeds, zijn schrijversbloed
zo tikt het hart de ochtend tegemoet
en in zijn hand begint het schreien
Dit is dat moment
dat woorden onbeholpen lekken
armen niet wijds genoeg zijn
om ze te kunnen omvatten
Dit is mijn nacht
feedback van andere lezers- jan
pas op dat je inktpotje niet omvalt tijdens de dans!
grts stormvonk: Vulpen hoor :) - killea
Dancing however which way, is always good!
xxx
j stormvonk: Dancing with myself - Peerke
Erg mooi storm! stormvonk: Dank je Pee - DeKoeneRidder
Alleen de titel al is vet gaaf en je gedicht niet minder!
Gr. DKR stormvonk: Dank je, we proberen - alie_jankind
helder- en toch dromerig beeld zet je neer, een beeld dat meenemt.
In de tweede strofe zou ik zetten
het verhit - als steeds - zijn schrijversbloed
groeten
stormvonk: Goede suggestie, ga het eens bekijken, dank je - Hoeselaar
Men kan niet alles omvatten, dus beperken tot...
Willy stormvonk: Utpuren noemt men dat - lucky
ik vind de titel wel gewaagd
de overgang van de 2e regel naar de 3e regel pak ik niet
terwijl het na de komma in de 3e regel het me weer wel pakt
ik neig om te zeggen dit stukje "dus dit heet" weg te laten
de afsluiting vind ik prachtig
'dit is mijn nacht' stormvonk: Ga het eens bekijken, dank je voor de suggestie - otiske
Heel erg mooi en meeslepend.
Graag gelezen, groetjes. stormvonk: moet het wat herwerken, toch niet vlot genoeg me dunkt
|