|
< terug
binnenkant
met mijn ogen dicht
gebeurt het telkens opnieuw
de laatste knuffel
aanraking
kusjes
die ik jammer genoeg niet kon geven
de laatste woorden
strelingen
beloften
die ik waar maakte maar wat ben ik ermee?
bloeddrukmeter gaat uit
tube met zuurstof weg
medicatie afgekoppeld
de laatste adem
en met gesloten ogen
dit
ja dit
telkens opnieuw
aan de binnenkant van mijn oog
de binnenkant van mijn hart
de binnenkant van mijn ik
de binnenkant van heel mijn wezen
buiten kom ik niet meer
feedback van andere lezers- aquaangel
stil x
b_engel: dank je. Je bent echt een engel hé!? - innerchild
Hier wordt een mens inderdaad heel erg stil van ...
Niemand weet wat er zich dicht bij je hart afspeelt ... al kom je met je verhaal naar buiten (en dat mag/moet je echt wel doen !) geen mens zal ooit kunnen voelen wat jij toen voelde.
Een warme knuffel,
Inner
b_engel: dank je Inner,
ik denk dat dit met alle verdriet is. Het grote verdriet maar ook de kleine verdrietjes. Door verdriet ga je alleen, moet je alleen doorleven. Maar gehoor vinden is veel. En gelukkig leer je met verdriet omgaan. Zoals het dragen van een rugzak. Eerst moet je hem verdersleuren met je pink. Dan met 2 pinken, een hand, twee handen en dan draag je hem op je rug... de inhoud blijft hetzelfde maar je leert bij en je vind middelen om ermee om te gaan.
altijd blijft het wel een beetje eenzaam
Dank je wel!
XXX - teevee
Kerstmis doet wonderen
b_engel: dat zou fijn zijn! - DeKoeneRidder
Meiske, schat gij maakt mij zeer droevig. Ik ken uw pijn en ik zou er alles voor geven opdat die verzacht word!
Liefs en XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
DKR
b_engel: dank je - Vanes
Ik vind dit gewoon heel mooi en ontroerend. Zou alleen nog eens kijken naar de wending die een beetje buiten de 'sfeer' valt.
Ondanks dat complimenten!
b_engel: dank je wel!
ik zal er eens naar kijken en proberen er wat aan te doen. - yellow
de pijn komt steeds terug, wat een moeilijke situatie b engel, wederom stilmakend hoor,
groetjes,
M.
b_engel: Dank je Marc,
Met "rust maar uit" heb je me niet té veel pijn gedaan. Het raakt dat wel.
Ik zit niet voortdurend in een hoekje te huilen of laat de moed niet zakken maar draag het verdriet wel altijd een stukje mee. Ik kan terug genieten van het leven maar soms duikt het wel eens fel op. Ik denk dat dat voor de rest van mijn dagen zal zijn en dat aanvaard ik. En dat maakt het eenvoudiger.
Bedankt, ik veel voel begrip bij jou. - jamal
het verheugt me je terug buiten te zien!
het daagt me nu heel sterk waarom je 'bengel' heet....
een moeder uit duizend dat ben jij zonder twijfel
neem later het werk opnieuw onder handen en
bewerk het dan nog eens.....hier is veel meer uit te puren lieverd
xxx
b_engel: tja, b(oris)engel. Hij was geen engeltje. Een echt bengeltje, kon heel boos worden en stampen met alles dat hij had; heel krachtig. En tegelijk zo lief. Hij had duidelijk voorkeuren voor mensen... ons bengeltje
en ons oudste dochtertje dat autistisch is is echt een engeltje: zal nooit een regel overtreden.
Dit werkje neem ik zeker nog onder handen... er zal gesleuteld worden!! - klaver4
pijnlijk! doet me denken aan vrienden die kindje van net geen twee jaar verloren, vermoedelijk een ongekende virale infectie, op drie dagen tijd diende strofe vier zich al aan. Gruwelijk eigenlijk.
ik zou die 'laatste' niet altijd herhalen, maakt het gevoel in de woorden erna krachtiger denk ik.
de klinische vierde strofe vind ik goed, typeert goed het onwezenlijke van het gebeuren in zo'n decor; mss kun je het nog scherper neerpennen, al zal dat mss je bedoeling niet zijn denk ik.
ps: gebeurT het telkens opnieuw
liefs en sterkte!
klaver4
b_engel: het is zeer gruwelijk. Hoe dat je leven overhoop haalt is niet uit te leggen.
Bedankt voor de tips. ik ga ze zeker bekijken
|
