|
< terug
en dat wou je niet ...
je geur is verdwenen uit de kussens van het bed
je voetstappen uitgewist door de zwabber of een dweil
je naam schreef ik hoopvol in het stof op de tafel
maar heb hem uiteindelijk maar weggeveegd
je foto vond zijn plaats in de lade van het dressoir
ik zie jouw gezicht ook zonder dat voor mij
je lach is sinds lang niet meer te horen
tussen de muren die slechts eenzaamheid praten
je laatste, ongelezen krant verbrandde ik in de kachel
en je nooit geschreven brieven heb ik verscheurd
jouw koffiepot staat nog steeds in de keukenkast
maar onvindbaar tussen alle anderen
niks van jou is nog zichtbaar aanwezig
ook jij bent hier niet meer
je liet enkel een leegte achter
en een verdriet dat niet valt uit te wissen
want ondanks de stilte blijf ik
jouw fluister horen
"ik voel veel te veel voor jou en dat wil ik niet"
16-01-09
lonely 1
feedback van andere lezers- alie_jankind
Je bent er weer!
en dat wilde je niet ...
Je gedicht speelt wat met de verleden en de tegenwoordige tijd ... misschien alles in de verleden tijd zetten
groeten - yellow
ik ben blij je weer te lezen in dit gevoelig gedicht, welkom terug lonely 1
M. - jamal
dag lieve Hilde
er zijn nu eenmaal enkelen die enig blijven.....
xx
lonely1: zo is het idd :)
liefs, hilde - teevee
Jij hebt jezelf
uit de kast gehaald
beter half geprobeerd
dan helemaal gefaald - b_engel
gevoelig en kwetsbaar, zacht
wat kan het toch moeilijk zijn...
sterk neergezet - lucky
heb het gevoel dat hier nog wat aan gewerk moet worden
de emotie heeft teveel de overhand hier en dat is jammer
|
