Volg ons op facebook
|
< terug
onuitgesproken
we spreken
maar toch weer niet
het is geen gebrek
aan taal
of een geperforeerd geheugen
je bevriest mijn pogingen
om terug te gaan naar toen
terwijl je beter weet
zelf ervaart
dat littekens niet verdwijnen
niet voor jou of ons moeder
noch voor opa
maar geeft het een kans
want het gaat om jouw kinderen
feedback van andere lezers- aquaangel
vanaf niet voor jou of ons moeder
maak je het gedicht heel eigen, anders had het ook
nog van derden van toepassing kunnen zijn....
niet dat dit hindert hoor, dit is jouw verwerking, dus laat het dan ook maar jouw gedicht zijn ;)
xx jamal: dat is ook zo aqua, dit werkje is heel persoonlijk en vers...
xx - jack
Ik blijf een beetje haperen op "kan ik niet plaatsen", het onderbreekt voor mij een beetje het ritme van het gedicht. Kan ook mijn inbeelding zijn ;) jamal: hartelijk dank Jack! heb die strofe helemaal aangepast.
groeten - alie_jankind
om het persoonlijker te maken zou ik voor de ik-vorm kiezen,
maar ik kan met je meegaan dat wij of jij ook hier een goede keus kan zijn om even afstand te nemen
groeten jamal: ik snap wat je bedoelt Aliejan, echter het is een dialoog tussen mijn broer en mij... ik wil geen afstand nemen. komt het dan zo over?
gr - Mistaker
Ik heb een beetje hetzelfde 'probleem' als Jack maar dat kan best aan mij liggen hoor.
Liefs,
Greta jamal: neen lieverd, dat heb je net als Jack fijn aangevoeld.... is aangepast. waarvoor dank!
xx - teevee
Hij doet het
nog altijd niet jamal: neen, we zijn nu zelfs enkele weken ver, sinds ons heftige gesprek
en nog steeds doet hij het niet.... erg maar ergens laat ik hem los
het is zijn leven...en dat van zijn kinderen....hoe vreselijk ik het ook vind.... hopelijk komen zij er wel sterker uit!
groeten - anne
"maar geef het een kans", rakend geschreven jamal en overal al eens dat gevoel. Veel succes met je boek, heb nog niet veel tijd gemaakt om te komen lezen, zal ik moeten inhalen. jamal: Anne, is niet erg. zodra hij uit is, koop je hem gewoon; ;-)
dank je
xx - innerchild
Recht naar mijn hart en verleden geschreven, jamal ...
Wat kan ik zeggen ? Ik hoop nog steeds (in mijn geval dan) dat tijd raad brengt. Al mindert die hoop met de jaren ...
Lieve groet,
Innerchild jamal: dan weet je hoe het bij ons er aan toe gaat....ook ik hoop nog steeds maar ben bang voor dezelfde conclusie.
xxx - yellow
moge de toekomst raad brengen,
groetjes,
M. jamal: dank je Marc! dat hoop ik ook, van harte....
groeten - b_engel
Jamal, als jij littekens voelt ga je zoeken en je verdiepen, ook in jezelf. Je wil er iets mee doen en jij bent een man die groeit en altijd maar groeit. Of dat nu moeilijk is of niet. Jij doet dat.
Maar er zijn veel mensen die dat niet kunnen, niet doen, niet durven, niet willen. Die niet groeien. En dan is het beter te bevriezen om toch verder te kunnen zonder echt verder te kunnen.
Zo wil jij niet leven denk ik maar jammer genoeg sommige anderen wel tot grote frustratie van jou.
je bent goed bezig. En jou weg is de enige denk ik naar echte groei en gelukkig zijn.
Als ik jou lees heb ik veel respect voor je.
Liefs
XXX jamal: ik ben er helemaal stil van lieverd.....wauw!
een dikke knuffel en zoen!
het respect is wederzijds Dominique! ook jij komt van ver...
xx - Lucky
het leest meer als een fragment van een intens gesprek
althans zo beleef ik het jamal: daar heb jij verdomd weer gelijk in haha... neen het is zo Léon
heb hier weinig beeldspraak of poëtische omschrijving gebruikt
wellicht omdat het nog sterk leeft in mij.....
groeten
|