|
< terug
ontroerend goed
je moet het donker kennen
om het licht te kunnen zien
we staan al eeuwigheden tegenover elkaar
de ogen als spiegels
met de mond vol stilte
als een internetverbinding die faalt
slagen we er niet in ons volledig te laden
met glimmend lachen en luidkeels praten
hebben we toch altijd iets te vieren
al weten we niet wat
ons nog boeien kan
tot tranen toe
wenen we in de overtuiging
dat alles echt kan zijn
feedback van andere lezers- alie_jankind
Mooi beeld zet je neer ...
groetjes
eisenik: :) - GoNo2
of hoe het internet stilletjes overal binnensluipt
eisenik: stilletjes ? zeg maar extreem luidruchtig ;-) - killea
superb, alie
xx
j
eisenik: thnx - drebddronefish
Mooi Eisenik. Toevallig iets te maken met het 'Ontroerend goed'?
groetjes
eisenik: het ontroerend goed? ontroerend goed vind ik een mooie uitdrukking voor 'poezie en emotie' ontroerend als; onbeweegbaar + tot emotie leidend en goed als 'product' en gewoon 'goed' in morele of kwalitatieve zin... grtz - matahari
Weer een echte "Eisenik"! Knap. Er ontsnapte mij een glimlach
want in de rapte las ik eerst je titel als "onroerend" goed, bij lezing van je gedicht dacht ik "hier klopt iets niet", terug naar titel
gekeken, ..toen klopte het wel.
liefs matahari
eisenik: hehe ja dat is de woordspeling die zou moeten ontstaan ;-) - krisdl
Interpreteer ik het correct dat je hiermee wil zeggen dat de mensheid beseft dat ze ter plaatse blijft trappelen, maar dat men er ondanks alles toch tevreden mee is?
eisenik: dat is één betekenislaag denk ik...
het gaat niet enkel om de mensheid, ook over een effectief 'stel' mensen, of om een specifieke groep mensen (vb. jeugd)
ik schrijf nooit gedichten die je moet zien als een 'code' voor een éénduidige betekenis... ik schrijf dus geen gedichten waarmee ik 'iets' bedoel... ik probeer eerder vanuit een taalfocus en eigen gemaakte stijl, bepaalde verbanden in ons cognitief en emotioneel systeem aan het licht te brengen die iedereen heeft... Het is mijn doel (zo heb ik na lezing van eigen werk en taalfilosofische reflectie opgemaakt) om mensen te raken in een collectief gevoel door e eigen ervaring te abstraheren en niet-talige elementen in de ervaring te 'ensceneren' door de verbinding van 'bevreemdende' talige elementen... veel vrienden van me zeggen wel eens ' je slaagt erin een gveoel of gedachte te verwoorden die ik zelf al duizend maal gevoeld of gedacht heb maar nog nooit verwoord had' ... ik denk dat hun ervaring het grootste compliment is dat mijn schrijven kan krijgen en dat die ervaring het uiteindelijke doel is van alle poëzie die nog enigszins meer probeert dan het artistieke ego vorm te geven...
das natuurlijk maar enkel mijn poëtica...
ik blijf er bij dat het gevaarlijk is om gedichten eenduidig te willen lezen, dubbelzinnigheid is nooit toevallig in mijn teksten ;-)
groeten!
eisenik - Vanes
vind de eerste strofe een open deur, de rest is sterk
waarom die eerste strofe?
eisenik: voor de morele impact van het woord 'goed'. ik zie mezelf, ontdanks mijn streken, kuren, neuroses, machogerag... nog steeds als een 'goed' mens, net omdat ik 'weet' hoe slecht een mens kan zijn... vandaar; om de rest een soort van context situering te geven... een gevoel van evenwicht in het hele idee van communicatie en emotioneel inter-ageren - anne
Het eeuwige falen van de mens om te doen wat goed is , het te weten en toch niet te doen????
eisenik: onder andere ;-) - bragt
graag gelezen en herlezen
zo heb ik al recepties meegemaakt die voor mij eeuwig leken te duren
eisenik: =) hehe - Lucky
ik zou de 1e 2 regels schrappen
verder graag gelezen
eisenik: zoals reeds uitgelegd aan Vanes zet deze proloog een bepaalde context uit waarbinnen de rest begrepen kan worden.
groeten
eisenik.be
|
