|
< terug
voor een overleden junkie
je gaat de weg op naar de kim
de weg omhoog, de steile klim
het is je lot je levenspad
gemakkelijk heb je 't nooit gehad
de blik kapot geslagen door de moker van dit leven
de ogen wezenloos in 't ijle starend
zo kleuren al uw nachten rood
is elke ochtend wreed en kil
en was het warm vandaag,
komt met de avond toch de wind
die duwt en trekt en wild en weg
en je weer eenzaam in dit leven blaast
breng hem aan uw tafel Heer
bereid de laatste maaltijd
en bij het laatste brood, de laatste wijn
laat hem in uw vrede zijn
dorus
feedback van andere lezers- drebddronefish
Toch wel heroïsch en lyrisch...wreed ook, ja
groetjes - GoNo2
laat hem nog één keer
o Almachtige Heer
Uwen hemel verpesten
met z'n junkieresten
Amen
dorus: zoàon van een hoer, opgevangen door een pastoor, die hem misbruikte, op straat gegooid, stelen om te overleven, uiteindelijk junkie. Overdosis. Ik heb hem in zijn laatste levensfase goed gekend. Moeilijke man. Maar hier en daat is er wel soms ééntje die wat begrip verdient... - Yellow
gevoelig gedicht,
M. - Kerry
knap werk, doet me nadenken
groetjes K - eisenik
quote: " onbenullen en ontalenten, die op subsidies azen, bij gebrek aan publiek succes"
heb je het over mij??
ten eerste ik heb massaal publiek succes :)
ten tweede ik denk er in de verste verte niet aan om subsidies aan te vragen voor mijn schrijven, die krijg ik al voor mijn theater...
ten derde: ontalenten en onbenullen kunnen tenminste met beargumenteerde kritiek omgaan, dat kan niet van iedereen gezegd worden blijkbaar...
dorus: zielig
|
