|
< terug
Ondeskundig
Ondeskundig
Ja, ze waren echte haantjes
onderzochten alles haarfijn
een wekker had de geest gegeven
juist alsof dat nu zo moest zijn
het instrument werd ontmanteld
en het binnenleven bestudeerd
schroevendraaier en een tang
werden hierbij niet geweerd
er werd geschroefd en gesleuteld
radertjes moertjes en ook een veer
alles uitgestald op de keukentafel
oh daar viel nog een stukje neer
hoeveel wieltjes waren er teveel
en ook schroefjes allerhande
wekker kon onmogelijk werken
waardoor veel in de vuilzak belandde
het wekkerhuis stond daar te prijken
zonder inhoud en helemaal leeg
zelfs de wijzers waren verdwenen
daarom ook dat hij voor altijd zweeg
feedback van andere lezers- GoNo2
waarom zou naar het uur kijken
een lege wekker is ook niet mis
en moest m'n hart nu bezwijken
vraag ik de wekker vergiffenis.....
Hoeselaar: Ik heb toen ter tijd m'n moeder om vergiffenis gevraagd, en zij was blij dat dat roestige ding de deur uit vloog.
Willy - eleni
heel mooi en zeer écht beeld (je tekent het als het ware voor mijn ogen :) ),
vooral de laatste strofe vind ik de beste
Hoeselaar: dank je wel, dat je het ook zo ziet, ben blij dat je me las en zo beoordeelde
Willy - teevee
Uurwerkmaker is een aparte stiel
men werkt er aan met hart en ziel
maar met een sleutel en een hamer
dat klopt niet in de bovenkamer!
Hoeselaar: Maar dat telt niet als je zelf nog maar drie kaasjes hoog bent
Willy - lief
als het maar tikt...
liefs
Hoeselaar: Maar naar deze verjongingskuur vond hij het voor bekeken
Willy - tessy
Doet me denken aan mijn eigen kindertijd, alles uit elkaar halen en niet meer weten hoe weer samen te krijgen.
Wat hebben we onze ouders soms tot wanhoop gedreven :-)
Bedankt voor de herinneringen levend te maken.
Hoeselaar: Heb ooit zelf de wekker van m'n moeder gerepareerd met het resiultaat dat hij van toen af nooit meer liep
Willy - Mistaker
Graag gelezen Willy.
Groet,
Greta
Hoeselaar: Hoi, leuk dat je weer op bezoek was
Willy - yellow
ik haalde in mijn jeugd ook steeds wekkers uit elkaar,
in elkaar lukte niet meer,
groetjes,
M.
Hoeselaar: Bij mij was het juist hetzelfde en dan die stille lachjes van m'n ouders
Willy - Kerry
doet aan mijn jongste zoon denken die vijzen uit de ovendeur los schroefde en deed die dan terug dicht dat je het niet kon zien
tot dat je de kip inzette natuurlijk
weer fijn om te lezen
groetjes K
Hoeselaar: Of hoe dat jeugdsentiment boven komt drijven
Willy - Lucky
wat er al niet gebeurt in een schuurtje
Hoeselaar: En met welk enthousiasme ze daaraan begonnen
Willy
|
