|
< terug
Harmonie in de Chaos
Je kunt mij niet tegenhouden
Met
dat
wat jou
van mij
scheidt.
of door te zwaaien met
jouw definitie van Waarheid.
En je zult mij niet tegenhouden
met het ondertunnelen van wat
ik gebruik als mijn refrein.
Je wil mij niet tegenhouden
want het is alsof je enkel
je eigen narcose nog wat rekt
terwijl je me aanstaart
met oogimplantaten met nét iets te kleine kijkgaten.
/ Paard, Bril, Uil en Kaars/
Spreekwoorden zwijgen als verwoorde vermoorden,
Gladjes aangeboden op een gouden schaaltje.
Ze horen bij jouw non-taaltje.
Ik ken je wel omdat ik je hérken.
Van eerder en voordien.
En ik herken je zodanig dat ik
je liever niet zou willen zien.
Als 't niet anders kan dan neem ik je,
Bij je zwetende handjes
dan toon je weer die gouden tandjes.
En is al wat mij rest ultieme balans.
want mij hou je niet tegen,
Neen,
Ik hoef zelfs niet te bewegen.
als het erop aankomt dan zul jij
met een rotvaart gepaard
neerstorten en op de bodem vorten.
terwijl ik je postuum uitnodig, ten dans!
Want zie je,
Dààr liggen mijn wortels
Op de rand van dat gapende ravijn.
Ik omarm de harmonie in elke chaos
Zoals men deed in Hiroshima of Lagos.
Je maakt écht geen kans.
feedback van andere lezers- geertje
dit gedicht vraagt wat tijd om te laten binnenkomen...
er zit zo ontzettend veel in.
mooie beeldspraak i
kijk je even naar de tikfout ?
"Bbj je zwetende handjes"
mooi gedicht,
groetjes
CaptainNorth: merci geertje... zit er veel in ja? Ik sta daar niet zo bij stil als ik het schrijf... is ook alweer twee jaar of langer oud dit...
groetjes
Jan - Leona
Ja, ben het met je eens Geertje, heb het ook herlezen, heel mooi,
Rik De Leeuw-stijl ?? beetje hé ... hij moet het ook altijd even herhalen ;-)
CaptainNorth: Ik vind dat wel een compliment zi! Dat Rik De Leeuw-stijlvermeldingkje... ja... ik vind hem wel goed... dus bedankt Leona!
;-)
|
