naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

ik raak je kwijt

door b_engel

ik raak je kwijt
je zachte adem
die ik zo graag hoor
waarvoor de mijne moet stoppen
omdat jij zo klein en stil bent

je handje dat graait om mij te voelen
als ik nog maar binnenkom
jij mijn stem hoort
mijn voetstap
mijn ademhaling
mijn geur herkent

hoe alleen ik
kan zien
wanneer je boos bent
vechten zal tegen grote harde handen
van dokters en verplegers

hoe je aan je oortje trekt
als ik jou moet omhullen
heel je tengere lijfje bijeen moet houden
jou begrenzen
omdat je dat zelf niet meer kan

zo raak ik je nu kwijt
ik kan het niet bijhouden
je verlaat me
en vervaagt
samen met de tijd

ik raak je kwijt

feedback van andere lezers

• killea
  so sad, beautiful writing, b engel
  xxx
  j
  b_engel: dank voor je mooie fb
• alie_jankind
  wat een pijn spreekt er uit dit vers!
  Dat doet verdriet, sterkte gewenst
  
  hartelijke groet
  b_engel: dank je voor je lieve fb
• silvia
  Ergens is het wel goed dat je je verdriet van je af kan schrijven maar het blijft verschrikkelijk wat jij meemaakt !
  Ik leef heel erg met je mee en wens je heel veel sterkte !
  dikke knuf !
  groetjes
  b_engel: dank voor deze lieve bemoedigende woorden
  het van me afschrijven doet deugd. Er is geen manier om nog dichter te geraken
  liefs
• Magdalena
  ik zou jou een knuffeldeken, een mantel van de hoogste kwaliteit fleece willen geven, een verborgen huis
  
  o Dominique
  b_engel: dank je Magdalena
  een verborgen huis; dat zou me goed doen; even weg van alles, even alleen
• tessy
  Je zult het nooit " kwijtraken" zolang je leeft, ik denk hier aan Bram Vermeulen, "dood ben ik pas als jij me bent vergeten" En vergeten zul je nooit, omdat er in je hart een stuk van hem zit, dat zal alvast altijd zo blijven.
  Sterkte met het gemis.
  b_engel: daar heb je helemaal gelijk in Tessy! Hij zit altijd in mijn hart. Als hij in mij niet verder blijft leven; waar dan wel. Maar soms is het verdriet en het gemis zo groot, zo overweldigend dat ik het allemaal even kwijt ben. En hoe hard ik er ook tegen vecht… de tijd doet herinneringen echt vervagen en daar bestaat niets tegen. En dat voelen wegglippen, stilaan en elke dag wat meer… dat doet pijn. Ook al is dat niet het belangrijkste.
  
  Dat liedje “testament” van Bram Vermeulen hebben we bij zijn afscheid gespeeld. Het is zo de waarheid. Ik zal er nooit meer naar kunnen luisteren zonder te verdrinken in mijn tranen denk ik
  
  Dank je wel voor deze hele fijne hartverwarmende fb
  liefs,
  Dominique
• jack
  Heel mooi, vooral de laatste strofe.
  Sterkte, meid!
  b_engel: dank je Jack voor sterkte... je weet wat het betekent hé
  Dominique
• yellow
  bijzonder rakend Dominique, met bewondering maar vooral in stilte gelezen,
  groetjes,
  Marc
  b_engel: dank je wel Marc,
  liefs
• miepe
  van trieste dichten hoop ik altijd dat men ze gewoon verzon
  b_engel: was dat maar waar hé!
• anne
  Ojee, dit is echt dieptriest, zo klein en al kwijtraken, ik kan het me niet voorstellen wat ik in je plaats zou doen, héél veel huilen denk ik en altijd maar bij hem blijven zitten maar dat verdomde leven gaat gewoon door, de bloemen bloeien nog steeds ondanks, en dat doet zoveel pijn ook dan niet? ik leef met je mee, sterkte maar.
  b_engel: altijd zat ik bij hem. Meer kon niet en daar ben ik achteraf heel blij om (en toen ook natuurlijk)
  Je kan je niet voorstellen hoe ik de lente haat sinds zijn dood...
  dank je,
  liefs
• secret
  Ik wordt er droevig van
  maar zo mooi geschreven
  liefs Secret
  b_engel: dank je wel