naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Zwarte raaf

door arwenn

Iedere ademstoot
wordt rauw onderbroken
door hels gerochel
welk uit haar keel weerklinkt.
Haar lippen droog en kapot
de ogen diep in haar kassen
zwart als de raaf
die buiten voor het raam
heel geduldig wacht
op de laatste rochel
om dan weg te vliegen
en zijn volgende prooi
succesvol te doden.
De zwarte raaf
de bewaker van het duistere
van het einde van het leven

feedback van andere lezers

• GoNo2
  Knap !
  arwenn: dankjewel!:)
  
  XX, arwenn
• anne
  Een beetje een gek einde maar het voorgaande kan ik wel smaken. goed bedacht met het beeld van de raaf.
  arwenn: dankjewel, ik heb het een beetje aangepast. Kom waarschijnlijk nog wel op een goed einde, nog even over nadenken...
  
  XX, arwenn
• yellow
  Dit vind ik een groot verschil met gisteren arwenn,
  ik hou erg veel van de donkere sfeer die je brengt in dit gedicht,
  knap gedaan en klasse,
  groetjes,
  Marc
  arwenn: KLopt, dat gedicht van gisteren was zeker niet goed.
  Was wel tevreden met dit gedicht.
  Dankjewel!
  
  XXX loes
• eisenik
  nogal 'volle mond' uitspraken en beetje geborstelde taal die niet meteen in de sfeer passen vind ik
  beetje schrappen en schudden doet wonderen ;-)
  
  Iedere ademstoot
  rauw onderbroken
  door gerochel
  uit de hel van haar keel
  met droge lippen kapot
  diep in de diepe kassen
  van haar ogen zwart
  als een raaf die buiten wacht
  op de volgende prooi
  om daar te waken
  tot de laatste rochel
  op het einde van het leven
  
  ;-)
  
  groeten
  arwenn: dankjewel voor je suggesties eisenik, maar ik vind hem eigenlijk wel goed zo. Anders is het niet meer bepaald mijn gedicht;)
  
  XX" arwenn
• tessy
  knap Arwenn
  arwenn: dankjewel!:)
• marrik
  Oohh
  heerlijke zwarte wereld
  ik heb je niet voor niets
  in mijn hart genomen
  
  Mooi werk
  M
  arwenn: dankjewel marcel!:))
  
  kusje, loes