naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Één

door Maximilian

Kom voor me staan; bovenop
mijn schoenen. Laten we,
donderslagend, onze gezichten

één

laten worden.
het water, de lippen,
het tijdstip, verstrengeld.

Het bestaan, voorafgaande
aan het bestaande.

feedback van andere lezers

• eisenik
  Kom voor me staan; bovenop
  mijn schoenen. Laten we,
  donderslagend, onze gezichten
  
  één
  
  laten worden.
  Maximilian: Je herhaalt me? :p
• ivo
  een sterke gedachte die stevig is uitgevouwd ..
  
  De verkorte versie van eisenik heeft ook wel wat ... het stopt krachtig ..
  Maximilian: dankje ivo. Je hebt ergens gelijk wel, denk'k. Het maakt het gedicht multi-interpretabelER, als dat een woord is.
• tessy
  ik vind het mooi
  Maximilian: dankje tessy
• killea
  Wonderful, Maximilian
  xx
  j
  Maximilian: Dankje Killea