writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

erbij horen x5

door eisenik

[opdracht van Masereel Fonds]


unicum

in het schuim van leven
dat zich mensen noemt
is elke luchtbel van belang

weet je nog
waar jouw gedachten eindigen
en die van een ander beginnen?

onder hoogspanning
geven we tintels door
vangen elkaar als radars
op uit de lucht

sluiten aan
bij het geheel
omdat het zo
altijd al geweest is




bij-één

als een copiloot in het hart
oversturen we elkaar tot in de wolken
met regenbogen in de fluokleurige
snelheid van de tijd

tot we samen landen
in een opgeluchte nederigheid
de wonderlogische context
van de juiste gebeurtenis

te lekker lui om op te winden
wat zich uit ons rolt
zonder spreken woorden spoelend
door de verwarmde gang in ons staren

een alles
glimlach past op












samen

wordt mij
in tweespraak
zitten we samen
op droog zaad

of storten ons
op het feest van de dag
turend over de laatste zon
op de Schelde

passeer mij
het vet op je frietvingers
en leg je adem
als woorden in mijn nek

de smaak van een nieuwe zomer
wacht roerloos op de nacht
om alles met onrust te verstillen

wij kijken er niet van op
om de laatste energie
aan elkaar te verspillen





jeugdvreugd

in al het regenwater
dat langs de goot liep
konden we nog steeds
de zomer horen

we vertikten te vergeten
dat we jong en roekeloos waren

de straat blonk
van de slechte ideeën
en wij lapten ze
aan onze vrijetijdsschoenen

liepen er als gekken door
in blijheid
want iedereen was als wij
en wij als iedereen



symbiose

je zag de details van mijn gezicht
en ik
was in duizend woorden anders

leg je tegen me aan
dan zal ik dichter voor je zijn
en slapen we
in het onbegrip van zinnen

jij
laat mij tevreden zijn in stilte
iets dat ik zonder je aandacht
nooit had klaar gespeeld

wij worden pels van elkaar
en veertjes in een vleugel
waaronder we ons
tegen hoogvliegen beschermen

zo bewaren wij wat wij waren
in elkanders anders zijn
horen wij samen
als de harmonie in een refrein


 

feedback van andere lezers

  • miepe
    ik vind soms zalige stukjes poëzie
    maar ook dat jou met een w mag en blijf bij de stelling dat de "t" aan word geen verantwoorde plaats heeft gekregen

    maar het gaat om de vorm en de inhoud en ik geef toe dat die sterk is
    eisenik: thnx :) conventionele spelling heeft me nooit geboeid maar ik zal de w er zetten ;-)
    die wordt vind ik leuker dubbelzinnig
  • ivo
    jep en al heb ik er al van gelezen, het verveeld niet om ze nog eens te lezen
    eisenik: :) ze zijn allemaal in een nieuw jasje voor het masereelfonds gestoken ;-)
  • tessy
    Hier staan een paar pareltjes bij elkaar, zeer graag gelezen eisenik.
    eisenik: thnx
  • anne
    Ik lees de zomer, ik voel ze ook in je gedichten en het laatste maakt me stil, héél stil. Prachtig eisenik, laat de zomer maar haar werk doen, genieten!!!
    eisenik: :)
  • lucky
    de laatste graag gelezen


    vooral jeugdvreugd vind ik prachtig
    heerlijke metaforen
    zeker in de 1e strofe
    eisenik: dank je
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .