naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

leven zoals zwarte klaver

door elze

Velden zonder eind
doch met kraters en vluchtende
meeuwen ontnemen het zicht
aan getemde vatbaarheden
die eens gerangschikt mij
de weg wezen tussen hoge
struiken met spreekwoordelijke doornen

nu snijd ik me aan filmloze stunts
waar zwarte klavers de toekomst
lijken te omheinen van een
wedergeboorte in een
schoot die ik zonder
liefde mag bevruchten

feedback van andere lezers

• ppe
  heel erg mooi dit gedicht. ik vind wel dat de eerste strofe meer als een proza leest. tweede strofe zit goed in elkaar.
  misschien een klein beetje sleutelen aan de eerste strofe
  
  
• jack
  Ik vind niet dat er gewerkt moet worden aan de eerste strofe; die is net heel mooi.
  Iets om over na te denken, dat veel beelden oproept. Lekker mysterieus nog.
  elze: Jack, dank voor je begrijpende woorden
• ivo
  het eindeloze van het gezicht heeft stelling genomen in de pen die dit schreef, waardoor de afstand van het heden en het niet zijn als een mooi vergezicht verder glijdt in wat je mij hebt laten zien.
  het bevruchten van de gedachte, misschien wel zonder 'liefde' maar wel met respect voor wie leest ..
  elze: Ivo, jouw woorden geven dit gedicht nog meer een spirituele kant, dankjewel