Volg ons op facebook
|
< terug
geen titel
feedback van andere lezers- ivo
wie blijft hangen aan het verleden, zal de toekomst nooit als toekomst zien, maar steeds als een stukje van het verleden.
wie met het zaad van vroeger geen nieuw leven maakt, blijft zitten met droog zaad en verkommert in de droogte van het 'even'
de laatste begrafenis is voor mij altijd het moment geweest dat die stierf. Ik ben nooit nog naar een graf geweest tenzij het ter ondersteuning van een vriend die nog leefde was.
Het punt dat er is gezet is voor mij een respectvol punt. Weinige gedachten heb ik 'puur' overgenomen; Want leven is voor mij altijd een afweging tussen wat was en wat moet komen .. en wat was is even onvolkomen als wat komt en daarom evenwaardig vals of goed .. in de logica een gegeven om van te dromen ..
maar daar had je het niet over denk ik
vanzodra je de gedachten meeneemt van iemand in je leven, leeft die verder en is die niet meer begraven, maar leeft die verder in het gedachtengoed dat je hebt gegrepen.
zo lees ik je gedicht tenminste en ik zie uit naar je verhaal dat je gaat schrijven ppe: altijd interessant om je fb te lezen.
in dit gedicht heb ik over de toekomst maar 'ik plaats' me in dat wat alles als verleden ziet
dat verhaal zal ooit komen, zie dat ik mij eerst moet inschrijven als schrijver :) - anne
Graven in mooie herinneringen en de rest onder de grond laten aub. ppe: het is meer een 'metafysisch' gedicht
was aan het twijfelen om het te plaatsen of niet. thema is tussenin het aardse en wat erna zou komen. wat gebeurt daarin?
tegelijk ook een reflectie van gedachten die elk van ons soms heeft: wat na de dood
dank je wel voor je fb - yellow
knap ppe: dank je wel - miepe
klinkt cru maar tenminste eerlijk ppe: daarom heb ik het uiteindelijk hier geplaatst
goed gezien miepie (but i am not surprised ;) ) - alie_jankind
afscheid nemen doet pijn,
een beetje mee-sterven,
begrijpelijk de teneur van je vers
toch is de komst naar een begrafenis
vaak zo'n steun, die helpt dragen
hartelijke groet ppe: its all fantasy - tessy
je laatste gedichten komen bij mij over alsof je afscheid wil nemen van iemand, waarvan je in je hart eigenlijk al afscheid genomen hebt.
|