< terug
tragiek van een dichterskind
zoals haar haar vervilt tot een hoed
drapeert ze zich met haar voeten
aardend uit haar bladzijde
haar vel verschrompelt naar de rand
op het boek wil ze vloeien
gelezen worden om nog eens
een vermoeden van een leven te voelen
zij is het kind van een dode dichter
reeds lang vergeten
sinds de schimmel aan het papier
begon te knabbelen
maar ze is daar wachtend op tijden
dat het de mens niet voor de wind
zal gaan, tot het keert en het koesteren
zich opnieuw laat baren in de oergeest
zij is het kind van de rekening
op het conto van het tijdelijke
een lange obscure lijst van onaffe geschiedenis
dat zichzelf langer maakt met dode kinderen
feedback van andere lezers- ivo
weemoedig mooi en knap verwoord - killea
beautiful, dddfish
xx
j - jack
Heel mooi. Eenvoudige, ietwat plechtige taal en dan verras je op het einde met knipogen als "het kind van de rekening" of een eigentijds woord als "conto"... Meer dan uitstekend, als je t mij vraagt! - alie_jankind
niet makkelijk te lezen,
maar wel een mooi gedicht
groeten
- miepe
make-up
het schepsel van de dichter - JakobRo
bijzonder mooi en een tikje weemoedig - ppe
schitterend gedicht en vooral meeslepend
bij mij leest het vlotjes maar ik raad om het toch 2 à 3 keer te lezen (kwestie om zo weinig mogelijk te missen :) ) - tessy
Ik heb het dus 2/3 keer gelezen en vind het zeer mooi ;-)
|