< terug
Jouw vlekkerige dood
Al was jouw vlekkerige dood
mij het ongenoegen waard
bij het vernemen van de handicap
en stierf jij de wraak die onbezonnen
de strepen aan de horizon bedonderde
salvo's uit klankgitaren priemden
door het as waaruit jij kwam om
tenslotte als een trotse bombardon
te ontwaken uit jouw tijdelijke kleed
onkundige tranen die als desperado's
op de vlucht de tekenen van sterren
trachten te volgen, vernamen
aan het eind dat jouw liefde
bestond uit kattigheden en baldadigheid
feedback van andere lezers- ivo
voel ik woede tussen de hiaten en pauzes die af en toe opduiken in dit zeer mooie stuk? elze: Neen ivo, geen woede maar slechts begrip voor de hiaten in dit [ huidige ] leven. - Julien_Maleur
Ik volg Ivo een beetje. Ook ik voel spanning en opstandigheid in jouw woorden. Ik voel niet echt begrip, wel de wil om je niet neer te leggen bij dat wat is of is geweest. Met de laatste zin is eigenlijk alles gezegd en daarin lees ik enige boosheid.
vg
JM - jack
Mooi.
Niet bepaald vanzelfdsprekende woorden die hier onverwacht knap klinken! Hoe vaak kom je het woord bombardon tegen...? - jamal
mijn schoonmoeder verloor enkele maanden geleden haar man
de 'ellende' die hij achterlaat komt aan als een moker want nu blijkt zij, en haar kinderen, pas te beseffen wie hij echt WAS
sterk schrijven elze: ja de dood haalt de zwijgenden uit hun graf en de levenden laven aan hun angst
|