|
< terug
Nooit meer de zelfde
De slag komt uit het niets naar voren
een mes dwingt mij,
ik weet mij verloren
Ruwe handen trekken,
naaktheid wordt onthuld
Dan dringt het diep in mij
vermoordt het wreed mijn onschuld
Het flonkeren der sterren zie ik met mij sterven
maanlicht dooft
zwart wordt mij de nacht
Door afgrijzen pijn angst
bezwijk ik dankbaar
Stinkend grauw grijs is het monster
wat mij verkracht
© schrijver Ivan Grud
feedback van andere lezers- ivo
oeps, goede morgen ivan, heb al betere ochtenden gehad ..
wel heel ingrijpend en invoelend geschreven ..
sterk ...
Ivan: Bedankt voor het lezen, vr/gr Ivan - drebddronefish
Doorwrocht dicht Ivan. Nice!
Ivan: Bedankt voor het lezen, vr/gr Ivan - ppe
zeer sterk gedicht
niet van de kleine details vertrokken wat breed gehouden maar doordat sterk verwoord is vind ik het nog steeds krachtig
Ivan: Bedankt voor het lezen, vr/gr Ivan - jan
afgrijzelijk mooi!
grtzz
Ivan: Bedankt voor het lezen, vr/gr Ivan - Hazen
Beeldschoon! (doch bij de titel: is het 'dezelfde' of 'de zelfde' ?)
Ivan: Bedankt voor het lezen, vr/gr Ivan - tessy
Dit is stevige kost , mooi onder woorden gebracht, alhoewel mooi niet echt past in deze context.
Ivan: Bedankt voor het lezen, vr/gr Ivan - killea
intense impact, Ivan
xx
j
Ivan: Thankx love, - jamal
ken mensen die dit aan den lijve hebben ervaren
je beschrijft het krachtig, nooit meer hetzelfde...
respect!
Ivan: Bedankt voor het lezen, vr/gr Ivan
|
