< terug
Berusting
Ik dwaal tussen schreeuwende woorden
hang me op aan klauwen van zinnen
ik ben de levenslange onrust,
die verlangt en in haar zelf praat,
fingeert en een minnaar kust.
Ik ben geen dochter noch vrouw
enkel moeder in verhalen
ik ben op het randje uitgeblust
draai knopen in mijn draden en
met een verzwaarde rugzak uitgerust.
feedback van andere lezers- alie_jankind
pittig gedicht, vraagt sterke schouders!
groeten aquaangel: xx dankje - ivo
een zweem van onrust en vooral van depressie overvalt me bij het plaatsen van je laatste punt. als lezer voel ik de machteloosheid maar ook de onbereikbaarheid die ik wel wil doorbreken maar ook weer niet
de pijn geperst in deze zinnen doet overdrachtelijk zeer in mijn ogen aquaangel: je bent zo goed in analyses.
zorg goed voor jezelf ivo xxx - silvia
graag gelezen !
groetjes aquaangel: xx - tessy
Hoop dat het fictie is.. mooi geschreven. aquaangel: xx - teevee
Moet het niet f(v)ingert zijn? aquaangel: haha nee dit keer niet :P - GoNo2
Prachtig! aquaangel: xx - yellow
droefmooi aquaangel: thnxx - koyaanisqatsi
Eindelijk nog eens een 'Aqua' gelezen. En wat voor één!! aquaangel: hey dank koyaan
je vindt me elke dag op http://aquaangel.hyves.nl/ - Liesje
bijzonder! aquaangel: dankje - Victoria
pijnlijk mooi. sterkte aquaangel: x - VUURKRACHT
Rakend mooi geschreven!
Het ga je goed!
Groetjes,
Monique
|